Pisco - NP Paracas - Balestas eilanden   

terug naar:   home-Peru      overzicht-Peru

Zondag 10 okt 04 – dag 3

Vroeg op. We gaan per lijnbus naar Pisco. Met een shuttlebus van het hotel naar de centrale bustransfer in Lima. Een grote wijk met per busmaatschappij hangars achter grote stalen deuren. Veel wachtenden mensen op straat. Alles smoezelig en armoedig. Onze bus heeft alleen onder de vooras goed banden, de andere banden zijn gewoon slecht. Je kunt het canvas op hele stukken zien. Maar gelukkig heeft de chauffeur een intens vertrouwen in Maria, gezien de vele afbeeldingen bij zijn plaats achter het stuur. Ja het is Peru, de normen zijn anders.

Om 07: 50uur vertrekken we naar het zuiden. Het duurt 1 uur voordat we de stad Lima uit zijn en als we vele krottenwijken gepasseerd zijn. De weg langs de kust maakt onderdeel uit van de Pan American Highway, van Alaska tot Chili en is een tolweg. Het landschap is kaal en droog. Hier en daar zijn in de zandduinen grote kippenfarms, soms in tenten. De kippen gedijen hier goed in de milde temperatuur. Ze zitten zelfs op rooster , maar dan 1 etage hoog. Tussen Chica en Pisco zijn nederzettingen van mensen uit de bergen die hier een onderkomen bouwen en zo grond willen claimen. Echt armoe troef!

In Pisco gaan we eerst naar het hotel voor komende nacht. Eenvoudig maar schoon. Verder gaat onze trip naar het Paracas Nationaal Park waar we de lunch gebruiken. Het park is een maanlandschap en zeer slechte wegen. Het restaurant ligt aan een lagune met erg mooi uitzicht. Vele vogels wachten tot er nog restjes van ons voor hun overblijven. In de zee zien we 2 dolfijnen en later enkele zeeleeuwen. De kust is erg mooi en op een plek is door erosie met wat fantasie een kathedraal te zien. Je kunt er onderdoor kijken. Ik ben nog met Eric beneden zand gaan halen. Op de rotsen zitten jan-van-genten en sterns. Verder in het park in de `wetlands`gaan we nog even op een uitkijkpost naar de flamingos kijken. Deze zijn altijd op veilige afstand dus verweg en alleen met een verrekijker te zien.

`s Avonds onder politiebegeleiding naar een restaurant gebracht. Is het zo onveilig? Als we teruggaan naar het hotel staan de 2 agenten weer te wachten om ons een escort te geven. Nu moeten we door een haag van jeugd die voor een discotheek op de straat staat.

Maandag 11 okt 2004 – dag 4

Vanmorgen weer vroeg op, ook al door het landelijke hanengekraai. Het hotel ligt aan een onverharde straat met diepe kuilen.

De boottocht naar de Ballestas eilanden staat op het programma. We gaan in snelle bootjes met plek voor 20 personen en komen langs de punt van het NP Paracas. Hier is een Nazca afbeelding te zien in de vorm van een cactus. Verder gaat de trip naar de eilanden ca. 15 mijl uit de kust. Erg mooie grillige rotsen met duizenden vogels. Jan-van-genten en sterns broeden hier en laten en-passant een laag stront achter. 1x in de 7 jaar wordt de 15 cm dikke korst guano eraf gehaald en als mest verkocht. Prachtige onderdoorgangen en kleine rotspartijen. Uit een spelonk klinkt gehuil en ver in de grot zitten honderden zeeleeuwen. Ze spelen en buitelen door de golven en branding. Erg mooi om te zien.

Terug in de haven rijden we naar een nabij gelegen bodega, waar de een excursie krijgen hoe de druiven geperst worden. De eerste wijn en de latere distillatie naar de nationale drank van Peru, de Pisco sour. Een borrel met citroensap en een laagje eiwit met kaneel. Wel lekker als binnenkomer voor het eten. Natuurlijk kan hier geluncht worden.

Na de lunch gaan we met onze bus naar Nazca. Een trip van enkele honderden km`s. In de buurt van Ica bezoeken we de oase Huachachina tussen hoge zandduinen. Een zwavelhoudend meertje met geneeskrachtig water is de attractie. Joop, onze jongste groepslid moet natuurlijk naar boven en van beneden zien we dat hij in een wervelwind terechtkomt. Als hij beneden komt zit hij onder het zand, wat op zijn bezweten hoofd plakt. Het is hier warm, de eerste echte hoge temperaturen in Peru. We zijn nu dan ook van de kust af een eind het binnenland ingereden.

Eric onze reisleider laat ons bij een cactusplantage zien waarvoor de cactussen gebruikt worden. Een bepaald soort luizen(trips) gedijen op de cactus. De luizen bevatten een kleurstof die gebruikt wordt in o.a. lippenstift en wordt uitgevoerd naar Japan.
De route loopt door troosteloze stenige hoogvlakte waar geen eind aan lijkt te komen. Droog en onbewoond. Na enkele bergruggen belanden we in de buurt van Nazca. Langs de weg is een uitkijkpost, waar we voor de entree van 1 Sol (25 eurocent) naar boven mogen en de eerste Nazca lijn in de vorm van een hand en een aap mogen aanschouwen. Is dit alles zeggen de meesten !

Het is donker als we in Nazca aankomen en naar het hotel worden gebracht. Het is een prachtig 4 maanden geleden geopend hotel met zwembad. Alles nieuw. Op onze kamer kunnen we de deur van de wc-bad niet openkrijgen en met hulp lukt dit ook niet. Dus krijgen we een andere kamer.

`s Avonds lekker gegeten in een restaurant met amusement. Inca muziek en showtjes van 2 giebelende danseresjes. Morgen gaan we de Nazca lijnen vanuit de lucht bekijken voor de prijs van 45 US$.

Evenals in Lima is dit hotel ook van Casa Andina. Ze hebben hier computer en internet waarvan je de eerste 10 min. gratis gebruik kunt maken. Vandaar dit lijvige verslag. Trouwens ‘genietend’ van naar hooi of gras ruikende en smakende koka thee, die gratis in de lobby is te verkrijgen.