naar Cusco en Heilige Vallei       

terug naar:   home-Peru      overzicht-Peru

Woensdag 20 okt 2004 – dag 13

Weer vroeg op. We verlaten Puno om 07:15uur op weg naar Cusco. Na 34km buigen we van de hoofdweg af en gaan naar Silustani. Op een schiereiland ligt de Inca begraafplaats Silustani (duim) in een meer. Op deze plek zijn graftorens uit de pre-inca en de Inca cultuur. De grootste is 12m hoog en heeft gladde ronde stenen. De lichamen werden in nissen in hurkhouding in de toren geplaatst. Er zijn ook torens die uit minder mooi bewerkte stenen en vierkant zijn. Dit is een teken dat er minder belangrijke mensen zijn begraven en voor de normale mensen zijn slechts hoopjes stenen ter markering van een graf in de grond. In het meer ligt een tafelberg met een fokreservaat de beschermde soort lama, de Vicuna’s. In de buurt van Silustani bezoeken we ook nog een boerderijtje en mogen we een kijkje nemen bij een boerengezin, zoals ze hier leven. Een bebloede schapenkop laat zien dat er weer vlees in de pot komt. We kunnen enkele soorten aardappel proeven, die men voor ons alvast heeft gekookt. Ook mogen we een kijkje in het huis nemen en natuurlijk voor wat Sols foto’s maken. 
Onderweg nog een plas en kooppauze in de plaats Pucara. Het landschap is bergachtig met lichte begroeiing en het hoogste punt ligt op 4375m. Parallel aan de weg loopt ook een spoorweg en warempel zien we een trein zich moeizaam voortbewegen. De reis per trein over het smalspoor van Puna naar Cusco duurt uren langer als per bus en op het hoogste punt maakt ook de trein een sanitaire stop. Hier weer markt. Trouwens overal waar toeristen stoppen, bij bv. een Kodakpoint in het landschap, zijn stenen tafels gemaakt met koopwaar. Overal worden we met amigo of my friend aangesproken.
De trein rijdt weer verder gehuld in dikke zwarte rookwolken van de verstookte diesel.
Als wij verder rijden naar Cusco wordt het landschap al snel groener met bergbeken en zelfs struiken. Wat later komen er bomen die we al lang niet meer hebben gezien. De huizen worden ook beter en het lijkt zelfs een beetje op de Alpen of Pyreneeën .
We brengen een bezoek aan een Inca tempel, waarvan de middenmuur nog bijna intact is. De onderste 3 meter zijn van mooie geschuurde stenen, die naadloos in en op elkaar passen. Hierboven werd verder gebouwd met de bekende adobe steen, Klei met stro, bestand tegen aardbevingen, maar minder tegen regen. De tempel is ook weer vernield door de Spanjaarden omdat er goud in de muren zou liggen. Verder op dit complex een plein met huizen van de geestelijken en ca. 150 grote opslagplaatsen van maïs en graan. De inca’s gebruikten deze silo’s voor jaren met misoogsten of bij natuurgeweld, zoals aardbevingen. Omdat dit complex vrij groot is was dit waarschijnlijk een soort bedevaartsoord. 
Dichter bij Cusco brengen we nog een bezoek aan Andahuaililla. Een plaats met een kerk, weer rijkelijk met goud bekleed en met reusachtige schilderijen. Ook het plafond is totaal beschilderd met goudfiguren.  Overdaad schaadt ! De kerkbanken zijn erbarmelijk onderkomen, maar je moet prioriteiten stellen.
Als we Cusco bereiken is het al donker en we belanden in een processie. Men draagt een kruisbeeld wat voor aardbevingen moet behoeden.
Het hotel ligt in een zijstraat van de Plaza del Armas en is een echt stadshotel. De kamer kijken uit op een dichte binnenplaats of op een blinde muur. Onze kamer heeft het raam zelfs op de gang en krijgt helemaal geen frisse lucht. Na protest wordt alles voor EEN nacht genomen, maar overmorgen krijgen we betere kamers. Ook heeft Eric nog een vervelende mededeling. Aero Continente, de vliegmij. Die ons van Cusco naar Lima zal vliegen heeft betalingsproblemen. We kunnen OF een ticket kopen bij een andere vliegmij, of we nemen het risico dat we niet naar Lima kunnen vliegen en evt. 24uur per bus moeten reizen. Het nieuwe ticket kunnen we waarschijnlijk claimen bij Fox. Al kiezend en delend worden er door iedereen dollars gepind en het ticket bij LAN besteld.
’s Avonds met Job en Geke een pizza gegeten aan de Plaza.

Donderdag 21 okt 2004 – dag 14

Op de 1^e dag in Cusco maken we een trip naar de Heilige Vallei via een kronkelige weg en bergpas van 4200m naar  Pisac in het Urubamba dal. Op de bergpas is de 1^e fotostop. We zijn redelijk vroeg en met de tegemoetkomende bus worden ook de verkopers op hun werkplek voor vandaag gebracht. Weer wat Sols lichter nemen we de afdaling naar Pisac. Hier is een grote markt op zondag en een iets kleinere op donderdag. We worden door Pisac naar de berg tegenover omhoog gebracht om op de hoogste ruines gelost te worden. Wat een uitzicht over de terrascultuur en de ruines van de mooie gebouwen. Grafplaatsen, een aquaduct en wasplaats en andere overblijfselen van de Inca cultuur. Tussen de verschillende uitzichtpunten een pad wat soms langs de rotswand slechts 50cm breed is. Prachtige doorkijkjes en uitzichten op Pisac beneden en alle geirrigeerde terrassen tegen de berghelling. In sommige boekjes staat dat deze mooier zijn dan Machu Picchu, maar dit vergelijken we later wel. Dit is  tot nu het mooiste van Peru. Truus en ik begeven ons voor de mooiste kiekjes soms achter de afrastering en Eric waarschuwt voor de beveiliging.
Na een fikse afdaling en weer een klim komen we weer bij de bus. Hierna naar de markt in Pisac. Wij gaan met de locale gids naar de groenten markt om uitleg te krijgen over de verschillende soorten gewassen. Vele bontgekleurde mais soorten en vele aardappel rassen. Van erg kleine kriel tot forse petatten. Ook de vele soorten groenten en fruit krijgen onze aandacht. Na een koffie slenteren Truus en ik ook weer door de lange kramenrijen. Deze keer gaan een halsdecoratie voor Truus en Inca beeldje voor onze schoonzoon mee in de rugzak.
Vandaag krijgen we een lunch welke 25 dollar kost. Eric kon dit niet uitleggen, maar verzekerde ons dat dit de moeite waard zou zijn.  Even buiten Urubamba ligt aan de rivier een prachtig restaurant Tunepa. Hier kan in buffetstijl van tientallen gerechten worden geproefd en gegeten. Japans suchi en alle soorten vlees en vis, groenten en fruit. Soepen en een uitgebreide toetjes dis met wel 15 soorten. Ook de plaatsen zijn geweldig, onder het toeziend oog van 12 levensgrote apostelen hangend aan de muur met het laatste avondmaal. Prachtige ambiance en de prijs waard ! Hier kom ik tot de ontdekking dat het laatst “volgeschoten” filmrolletje niet meer terugdraait. Daar gaan de prachtige kiekjes van en op de heilige ruines van Pisac. Is dit de straf voor het zich begeven op verboden terrein?
Met een strakke buik wordt de laatste excursie gedaan. Weer een hele klim naar het Inca fort van Ollantaytambo. Voor de kiekjes mogen we Eric zijn fototoestel gebruiken wat we morgen in Cusco dan laten afdrukken. Opnieuw komt aan de orde, hoe de Inca deze kolossale stenen hebben kunnen verplaatsen naar een zo hoog gelegen plek, om ze dan op maat te schuren en naadloos te stapelen op een manier die bestand is tegen aardbevingen. Deze nacht verblijven we in Yucay in de Heilige Vallei in een hacienda hotel. Prachtige kamers en wij hebben de fraaiste van de groep. We hebben naast een normale kamer een opkamertje boven het trappenhuis tot onze beschikking. Een mooi en zeer apart onderkomen onder het schuine dak.
Met Eric ga ik nog even naar een fotograaf in Urubamba om het rolletje uit het toestel te halen. Hij meldt dat er waarschijnlijk geen foto’s opzitten, omdat het is teruggedraaid. Heel jammer, maar we kunnen meteen van Joop een copie krijgen van zijn digitale foto’s.