Burgeis-Burgusio
Stelvio-Bike
donderdag 28 augustus 2008
Vandaag verplaatsing
naar Italië, Hotel Maraias te Burgeis. We zijn allebei vroeg wakker, deels
vanwege het luidruchtige bed. Dus na het ontbijt zitten we om 08:30 uur al
in de auto.
We rijden vanuit Mauthen door het Lesachtal. Een erg kronkelige, maar mooie
weg door een nauw dal met mooie uitzichten op de witte graniet rotsen van de
Italiaanse Dolomieten. Verder naar Ost-Tirol is het minder steil en meer
groener. Ontzettend veel hooi. In Dobbiaco buigen we af naar het zuiden, om
via de Tre Coci pas naar Cortina te rijden. In Cortina missen we een afslag
en moeten we 1 extra rondje rijden. Rondom het centrum is een soort rotonde
van 3km lengte, alle verkeer tegen de klok in.
Hierna gaat de route via de Passo di Giau 2233m, waar we op de top in een heel
druk restaurant goulash soep eten. Er wordt heel veel gefietst op
deze pas, waarschijnlijk omdat die ook in de Dolomieten Marathon zit.
Verder naar Alleghe en bij Cencenighe kiezen we voor de Pellegrino pas 1918m
en verder naar Moens om dan bij Vigo over de passo di Costalunga 1745m naar
Bolzano af te zakken. Via een zeer drukke stads autobaan, we rijden onder de
Brenner autobaan, gaan we naar Merano en verder door naar Malles en Burgeis.
In het kleine dorp heten alle straten Burgeis en je moet zoeken op
huisnummers. Er is een soort rijroute waar de hotels en pensions aan liggen.
Ons hotel ligt aan het einde van een heel steile weg heel mooi te wezen. We
hebben een prachtige grote kamer met zuid balkon….. maar nog geen draadloos
internet op de kamer. Bij de receptie weet men niet hoe het moet. De zoon
des huizes zal het regelen, want het zou wel kunnen.
We hebben ½ pension dus moeten we kiezen welk vleesgerecht we willen. Truus
grillkotelet, ik de Brathuhn.
Km stand 228180 = 329km gereden
vrijdag 29 augustus 2008
Vanmorgen
ga ik een ritje fietsen naar Sta.Maria in Zwitserland. Als ik Burgeis
uitrijd is het alleen maar dalen, van 1250m naar 950m bij Laatsch. Dan
volgt de glooiende weg naar Taubers en de grens met CH. Verder door
naar Mustair en nog een venijnig stukje naar Sta. Maria aan het begin
van de Umbrail pas op 1375m. Op de terugweg probeer ik 2x de route voor
fietsers, maar 1x eindigt de smalle weg in een vuilnisbelt. In deze
kleine steile wegen zitten ook een aantal erg steile stukken. Op de
route van Laatsch naar Burgeis verschillende stukken zelfs van 15%.
Toch 41km gereden en 780m hoogte.
Terug op de kamer, waar Truus ligt te zonnen op het balkon, wordt er koffie
en cola gehaald. Later gaan we naar Prad om te lunchen en iets meer info
over de Stelviobike te krijgen. Maar er kan vanaf 6 uur worden gestart.
Iedereen is vrij in de starttijd.
Ook proberen we een vrij draadloos netwerk op te sporen om een e-mail naar
de kids te sturen. Als 2 volleerde KGB agenten rijden we door de straten op
zoek naar een vrij signaal, met de laptop op schoot in de auto. Het valt
behoorlijk tegen, of we zijn nog niet zo volleerd, maar het lukt niet om
internet opgestart te krijgen. Verschillende keren een vrij signaal, maar te
zwak voor connectie. Dus gaan we uiteindelijk bij een VVV vragen waar dit
wel kan. We moeten weer terug naar Prad om bij de Bibliotheek te internetten.
Nog een zonnig terras en terug naar het hotel om te lounchen en tenslotte om
19:15uur te gaan eten. Saladebuffet, spinazie knödel, soep, pangafilet /
kaasomelet met venkel en aardappels en een puddinkje.
Km stand 228237 = 57 km gereden
Zaterdag 30 augustus 08
Vandaag dus de Stelvio
Bike. Om 7 uur uit de klamme lappen en om klokslag 7:30u ontbijt met een
20tal andere fietsers. Hierna rijdt ik tot enkele km’s voor Prad om daar de
klim te starten. Ik ben niet alleen. Honderden, misschien wel duizenden
fietsers zijn op de weg. Ze hebben vanaf 6 uur tot 16 uur de Stelvio van 3
kanten voor zich. Het krioelt en in Prad krijgen we allemaal een Yogidrink
aangeboden. Het is prachtig weer en de weg ligt in de schaduw van de berg of
bomen. Prad ligt op 920m en tot Trafoi op 1500m is er heel weinig zon. Helemaal
verkeersvrij is de weg niet, want er komen zo af en toe toch autos. Heel
veel duitstaligen en Italiaans volk. Ook opvallend veel vrouwen en ca 60%
heeft een mountainbike. De merken fietsen zijn heel veel mij onbekend,
locale no-name frames ?? Tot Trafoi blijf ik bij 2 fietsers, waarvan 1 met
een Wilier Mortirolo, net zo een als waar ik op zit. Ik maak hem een
compliment dat hij een schönes Rennrad heeft, maar er komt iets van fabrici
in het Italiaans terug. Dus korte conversatie, trouwens er wordt weinig
gesproken, meer gezwoegd. Ik voel me opvallend goed tussen zoveel fietsers
die het moeilijker hebben en passeer er dan ook velen. Enkele bijzondere
deelnemers: 3 pappa’s met een kid-car aan de fiets, 1 met een kind van
enkele jaren, 1 met een groter kind met playstation en 1 met een huilende
baby die muss und soll und Hunger hat. Ook passeer ik een man met slechts
een rechterbeen, het linker heeft hij waarschijnlijk om gewicht te sparen
beneden gelaten. Ook een man met een hondekar aan de fiets, maar de hond
loopt voor hem op. Een een-eiige tweeling van een jaar of 16 met gewone
kleren op city-bikes. Ook opvallend veel mensen die al passen in de
toekomst. Zij hebben ettelijke kilos meer vet omhoog te brengen, dan mijn
ook niet bescheiden zwembandjes. Chapeau, sjapoo.
Op 1930m is een ravitailleringpost, waar verschillende dranken en appels te
krijgen zijn. Hier heb je dan ook zicht op de hotels boven op de col. Op
2215m bij hotel de Franzenhöhe is de grote pauzeplek. Er staan heel veel
banken, er wordt Kaffee mit vielen Kuchen verkocht en er speelt een
Tirolerband op het terras. Vanaf hier heb je zicht op alle bochten die nog
komen en je kunt wat bochten naar beneden zien. Als mieren kruipen de
fietsers achter elkaar over de kronkelige weg.
Verder ga ik voor de laatste etappe, nog 640m naar de top. De Kehren tellen
gestaag af, het zijn er totaal 48. Er komen steeds meer fietsers terug over
de route, wat best link is. De organisatie adviseert om de Stelvio over de
Umbrail af te dalen en een rondje te rijden over Zwitserland. Ik arriveer om
11:45 uur op de pas en ben net zo snel als 2 jaar geleden.
Op de pas is het mudvol met fietsers die overal staan en zitten en drinken
en eten en fotograferen en toeristische knoemel kopen. NB: 1 km onder de pas
passeer ik weer de Mortirolo rijder, nu zeg ik hem maar dat hij een nice bike
heeft. Hij lacht maar heeft het moeilijk met zwoegen.
Ik maak wat foto’s en laat me door een Duitser fotograferen onder het bord
van de Stelvio, als bewijs dat ik er was.
Ik daal af via de Umbrailpas. Deze heeft een 5 km ongeasfalteerde weg, waar
je veel in de remmen moet en erg hobbelig is. Maar het is er erg rustig met
alleen dalers naar Sta Maria. Vanaf hier een mooie grote weg die alleen maar
daalt en die je snel kunt fietsen. Om exact 13uur heb ik mijn fiets in de
auto en rijd terug naar het hotel in Burgeis.
Na een bier en een douche gaan we naar de after-party in Prad. Er is muziek
en enkele stands met fietsen, o.a. Colnago en Giant. Ook is er een
demonstratie van trail bikes door doc-team.de . De jongens laten een mooi
staaltje van fietsbeheersing zien, op zowel een 1-wielige en 2-wielige fiets.
Later gaan we nog wat drinken in Glurns, een oud ommuurd dorp met mooi
pleintje.
Km stand 228276 = 39 km gereden
