|
|
|
|
|
|
Maandag
19-okt-2009 Na 2 immodiums en nog een keer goed lossen, heb ik vannacht goed geslapen. Ook Joep, maar die heeft nog geen dree. Vandaag dus Varanasi. Vanaf het hotel plunderen we eerst alle farmacie in de buurt. Iedereen wil startten of wil kunnen starten met een antibioticum. Het gaat om Nor-TZ, Norfloxacin. Een strip voor als we in Nepal zijn. Het schijnt daar allemaal wat moeilijker te gaan. Eerst staat een excursie naar de Boeddha gedenktempel en het museum. Boeddha kreeg hier in Varanasi zijn verlichting onder een grote boom. Bij de tempel staan in alle talen van de boeddhistische landen plaquettes. Als gift en ter ere aan Boeddha. Het museum is ook aardig. Daarna een zijdewinkel. Natuurlijk eerst cola en dan de demo. Het ene nog mooier dan het andere. Maar er is niets bij waarmee ik bij Truus punten scoor. Joep wil graag een zijden das, maar we willen niet genoeg geven, dus gaat de koop niet door. Op straat weer van alles te koop en langzaam komt het besef dat je niet eerder moet kopen, voordat je de bus in stapt. De prijs is dan het laagst, zo blijkt. Om 16uur gaan we naar de Ghats aan de Ganges. Een korte bustour en dan stappen we over op de riksja. Een onvergetelijke rit naar de heilige rivier. Op de trappen liggen de echte bedelaars, die volgens de gids eigenlijk hier zijn om uit hun leven te stappen en klaar zijn om te sterven. Want sterven in Varanasi is uitstijgen boven de reďncarnatie. Het is er druk en we mogen eerst 20min foto’s maken. De vieze rivier, waar mensen zich in gaan wassen en zich mee besprenkelen. Daarna stappen we op een boot om een vaart langs de Ghats te maken en naar de noordelijke crematieplaats te gaan. Het schemert en bij de crematies mogen geen foto’s worden gemaakt, maar wegens het licht kan het ook niet. Er zijn op verschillende niveaus vuren en we zien dat er een nieuw lijk wordt aangedragen. Eerst wordt dit in de rivier ondergedompeld om daarna een tijd tegen de trappen te worden gelegd en dan wordt het naakt met lendendoek op de brandstapel gelegd. Met wat stro wordt het vuur aangewakkerd. Het duurt 3,5 uur en 200 tot 300 kilo hout. De lendenwervel blijft over en dit wordt aan de Ganges gegeven. Beneden aan de rivier is een crematie bijna ten einde. De honden lopen om het vuurtje. Het is geen schone bedoeling. De onaantastbaren voeren deze crematies uit. Het laagste werk. Onbegrijpelijk en zeker onbeschrijfbaar is de gang van zake in deze stad. We zeggen allemaal tegen elkaar dat niemand dit wil of kan begrijpen als je het niet hebt meegemaakt. Per riksja weer de chaos in en erdoorheen. Ons mannetje vloekt en snauwt behoorlijk onderweg. Morgen worden we om 4 uur !! gewekt voor een boottocht naar de zuidelijke crematieplaats.
|
  |
|
 |
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
de Ghats aan de Ganges
 |
|
 |
|
het laatst bijgewerkt: 13 nov 2015 |
