Dinsdag 27-okt-2009
Namasté – Goedemorgen. Ik heb slecht geslapen zonder tablet, Joep heeft een Oxazapam nachtrust gehad. “05:15uur reveille Jongelui”. Om 6 uur zonder ontbijt alleen een fles water, per bus naar het vliegveld. Het wordt dag en door 3 fouillering stations komen we in de vertrekhal. Na een ½ uur zijn we in de bus op weg naar het vliegtuig van Buddha Air voor de mountain rondvlucht. Maar na enkele meters stopt de bus en gaat weer parkeren. Binnen in de vertrekhal horen we dat het vliegveld is afgesloten wegens de mist. Het is inderdaad heiig en al wachtende wordt het steeds mistiger. De vlucht wordt gecanceled. Jammer, wachten tot een later tijdstip. Maar ook dan blijft onze vlucht gecanceled. Na lang wachten en veel gesoebat, moet het programma van Fox doorgaan. Dus terug en morgen weer een poging voor de Himalaya. Na een ontbijt startten we met het programma naar de crematieplaats in Kathmandu. Aan een miezerig riviertje zijn enige verbrandingsplekken. Ook zijn er nog enkele vuren. In de rivier baden enkele jongens en halen hout omhoog en zoeken botten zegt de gids. De restanten botten worden in de vorm van een mens gelegd en weer terug verbrand. Er zitten heel veel goeroe’s. Mannen die al het aardse hebben verlaten en nu verheven zijn. Ze zitten onder de as en alleen voor geld mag je fotograferen. Als we naar boven gaan, om een glimp van de Hindoe tempel op te vangen, (verboden voor niet gelovigen), zien we dat er juist een lijk wordt gebracht aan de oever. Het wordt met de voeten in het water gelegd en het gezicht wordt met water ingesprenkeld. Later wordt het lichaam in oranje doeken naar de crematieplek gedragen en op de houtstapel gelegd. Veel ceremonies, met o.a. water uit de rivier wordt uiteindelijk het hout aangestookt. De crematie gaat gebeuren. Wij gaan verder en op de terugweg doen we even een klaslokaaltje aan, waar we de potloden en ballonnen afgeven. Er wordt luid voor ons gezongen en Namasté geroepen.
Nu naar Bhaktapur een van de 3 oude koningssteden in de Kathmandu vallei. Tot 1300 was dit de belangrijkste plaats. Nu een erg mooi met Duitse hulp gerestaureerd dorpsgezicht. Mooie huizen met veel houtsnijwerk en mooie daken en raampartijen. Het is een stadje van boeren en er is een hele straat , waar de rijst ligt te drogen.Dan komen we op het plein met het paleis. Erg mooi en hier ook veel hout in de muren. Koperen poorten en prachtige gebouwen. Ook erg veel plaatselijke nering en god-weet hoeveel kralen en maskers en dolken en boeddhas en t-shirts en portomennees en….. En erg aanhoudend. We krijgen tijd om te lunchen in een van de vele restaurantjes en voor foto’s.  Een erg mooie attractie en zeer, zeer de moeite waard. Het is 16uur en we gaan op weg naar de grootste stoepa van Azië. De Boeddhanath. Maar de route loopt midden door de stad en het verkeer zit muurvast. Het duurt dus tot 17uur voordat we bij de stoepa zijn. Een grote hoge witte koepel en daarop een vierkant deel met de beroemde Boeddha ogen en de gordijntjes en dan het hoge gouden dak met bovenop nog wat bollen en dan de gebedsvlaggen naar alle windrichtingen. Een hele processie trekt snel rond de stoepa en onderweg de gebedsrollen aanduwend. Veel Tibetaanse monniken in rood habijt zijn ertussen, maar ook veel oude mensen. Om 17:30 uur is de zon onder en het fotogenieke er van af. Weer een erg mooie attractie en ook meteen het laatste van het Fox programma.
Vanavond eten in het hotel en morgen weer om 05uur de wekker. Dat noemen ze vakantie, maar morgen richting huis, althans naar Delhi voor een nachtrustje en dan naar Schiphol.

 

Pashupatinath

 

   

Bhaktapur

 
Buddhanat Stoepa

 

 

 

 

het laatst bijgewerkt: 13 nov 2015