Zo-30sep2007

Vandaag besluiten we om naar de Sierra Nevada te rijden en de Picos Veleta te gaan bekijken. De hoogst geasfalteerde weg in Europa, 3300m. Via de autobaan naar Granada en dan de borden Sierra Nevada volgen. Een prachtige brede weg met nieuw asfalt, zoals op veel plaatsten in Spanje, gaat naar boven. Bij een splitsing stoppen we even en er is zojuist een man zijn MTB aan het optuigen. Als we weer verder willen rijden horen we NL. Hij heeft zijn MTB meegebracht en wil tot de top. NB: hij staat nu op ca 1700m, vanaf Granada op 700m laat hij dus1000m liggen. Zoals hij zegt kun je met de auto maar tot 2500m, maar fietsers mogen wel door. De smiecht. Er rijden nog ca 10 mannen naar de top.

Als we op 2500m komen blijkt het verhaal te kloppen. Er is een slagboom en alleen te voet of fiets mag je verder. Truus gaat koffie drinken en ik loop een eind omhoog om wat foto’s te maken. Het waait erg hard waardoor het ondanks de zon erg koud is, maar het uitzicht is prachtig. Je kunt erg ver kijken, maar voor foto’s is het wat heiig.

We gaan in het dorp op ca 2200m lunchen. Bijna alles is dicht en verlaten in dit skidorp maar een leuk windstil terras in de zon wordt door ons gekozen.

Als we terugrijden naar de kust nemen we even buiten Granada een rustige bergweg de A4050. Dit blijkt een juweeltje te worden als we boven Otivar komen. Het gebied heet de Sierra del Chaparral. Heel mooi uitzicht over een weids dal, prachtig !!. In Otivar en Almunecar is op 21 sep een wolkbreuk geweest en op TV heb ik de auto’s zien drijven in de stad. De resten hiervan zijn nog duidelijk te zien. Op en langs de straat veel zand en keien. Er hangt nog een auto boven de weg en de riviertjes zijn vol rotzooi. Ook bomen en cactussen liggen kapot en afgerukt op de grond. We rijden langs de kust over de A7 terug naar Torremolinos. Bijna 400km gereden.
- Gereden: 395km
Hotel Cervantes te Torremolinos