FIETS VAKANTIE GERONA 21
mei t/m 28 mei 2011
Zaterdag 21 mei 2011
Nadat Sjaak ons met de auto op het
vliegveld in Maastricht heeft gedropt begint de vakantie dan toch echt.
Alvorens we verder mogen kunnen onze fietskoffers blijkbaar niet door de
scanner en krijgen we van de vriendelijk security medewerker te horen dat
onze koffers open moeten. Dat is dus even balen maar na een 10 tal minuten
is ook dat klusje weer geklaard. Na een rustige vlucht en een minder
rustige landing plant het vliegtuig van Ryanair zich op Spaanse grond. Het
weer in Nederland was al goed maar hier doen we er nog een paar graden
bij. De van te voren besproken taxi staat al op ons te wachten en na een
korte kennismaking en dito ritje komen we aan bij ons stekje voor de
komende week. Het appartement wat eigenlijk een loft is ziet er
fantastisch uit. Het is een oude casa met veel oude elementen en boven
verwachting ruim. 4 bedden en een ruime badkamer. Ook de fietsstalling is
ruim. Dus over het onderkomen hoor je ons ook al niet klagen. We schroeven
onze fietsen in elkaar en horen dan een ferme tik. Ger laat zijn fiets
even op het beton kletsen met als gevolg dat een klein stukje van zijn
derailleur afbreekt. De ketting die normaal strak hoort te staan hangt er
bij als oren aan een olifant. Het zal toch niet net als vorig jaar worden.
Tijdens het taxiritje naar Girona menen we een fietsenzaak gespot te
hebben en we besluiten om daar een nieuwe derailleur te gaan kopen. Als we
bij deze winkel aankomen blijkt hij wel fietshelmen te verkopen maar voor
de rest bestaat zijn assortiment vooral uit wandelschoen en
wandelaccessoires. De vriendelijke winkeleigenaar begrijpt echter wel
meteen het probleem en belt voor ons naar de plaatselijke fietsenmaker of
hij zijn winkel nog open heeft. Hij tekent de stadplattegrond voor ons in
en we kunnen op pad naar de "Girona Bert van Vegchel". Ook hier staat net
al in Nederland de winkel tot aan de nok toe vol met fietsen en onderdelen
en bij het zien van de hoeveelheid onderdelen klaart de lucht bij ons al
op. Hij heeft verschillende derailleurs op voorraad maar helaas geen
meisjes-triple-derailleur. Met zijn beste Spaans en ons beste Spaans weet
hij ons wel duidelijk te maken hoe we het euvel zonder verdere problemen
kunnen verhelpen . Na het opvolgen van zijn raad kunnen we met een gerust
hart een pilsje pakken op het terrras.
Zondag 22 mei 2011. Torroella de
Montgri
We staan deze morgen vroeg op en ontbijten in het Hotel. Het is een erg
goed ontbijt en na een klein uurtje staan we goed gesoigneerd aan het
vertrek voor deze zondag. We pakken deze eerste dag een relatief rustige
rit met wat minder klimwerk. We vertrekken in noordelijke richting over in
het begin brede rustige wegen. We vragen ons wel af of dit komt door de
zondag want normaal gesproken is er op dit type weg toch wel meer verkeer.
Iets voorbij Cor-Serviá gaan we rechtsaf naar Orriols. Dit zijn de wegen
waar we op gehoopt hadden. Bijna geen verkeer en mooie uitzichten links en
recht. Bij Pins proberen we onze eerste cache van de dag te scoren maar
helaas eindigt deze in een DNF. Bij Torroella de Montgri staat de 2de
cache gepland. Net als we onze zoektocht willen staken komt er een
vriendelijke Marokkaanse Spanjaard aan die precies weet waar wij voor
komen. Helaas kan hij het kleinood ook niet vinden een de 2de DNF is een
feit. Gelukkig gaat het bij de volgende caches beter. We eten wat op het
terras en maken ons op voor de terugreis naar Girona. De wegen terug naar
Girona zijn helaas wat drukker. Bij Sant Miquel de Cruilles verlaten we de
drukkere weg maar dat betekent wel meteen dat we moeten klimmen. We
klimmen in 13 km van 70 meter naar 350 meter, dus steil is dat niet te
noemen. Hierna dalen we af naar Girona en na 105 kilometer drinken we ons
biertje op het terras. Conclusie van vandaag "Het leven is zo slecht nog
niet"
Maandag 23 mei 2011. Amer
Vandaag is het weer weer prachtig. We
logeren in een dependance van Hotel Historic. Casa Cundaro. Een oud
historisch gebouw met prachtige oude details en optrekjes. Wij hebben ook
een mooie en ruime kamer voor ons 3-en en een heel mooi gestuukt en
beschilderd plafond. We ontbijten in Hotel Historic even een paar trappen
omhoog en al net zo'n oud pand in het oude centrum van Gerona. De
kathedraal staat om de hoek en die horen we ook elke morgen, te vroeg.
Vandaag weer prachtig weer en Xavier de eigenaar van Historic zegt dat het
"hot' wordt vandaag. We starten door Gerona, toch een stad met ca 100.000
inwoners dus een 6km voordat we de autoweg over zijn en buiten de stad. De
weg blijft druk, zo'n soort Napoleonsbaan maar dan met een gravel fietspad
erlangs. Niets voor ons dus. Gerona profileert zich als fiets gebied en
doet dat met flair. In de stad is ook een fietsen huur plan, een soort
witte fietsen plan. Toch is de weg iets te druk en gelukkig na 25km gaat
onze route naar een stuwmeer. Een Embalsa. Een erg rustige mooie weg leidt
ons naar de voet van de stuwdam en met een klim van 100m in 2 km bereiken
we de bovenkant van de dam. Het stuwmeer staat vol, fijn voor de
Catalanen, want dat is hun drinkwater voor aankomende zomer. Boven op de
dam is alles afgesloten en ook geen bijster Kodak-point. We praten nog
Spaans met een aardig grijs Spaans echtpaar en kunnen onze 2e geocache van
vandaag loggen. Het stuwmeer is eindpunt, dus moet dezelfde weg gewoon
terug worden genomen. Geen ramp want de weg en omgeving is mooi. Terug op
de hoofdweg gaan we na enkele km's de heuvels in over een mooie rustige
weg. We klimmen ca 300m en boven wordt de afdaling ingezet. Halverwege
voegt zich een groep fietsers uit een zijweg bij ons. Het blijkt een
internationale groep te zijn met Belgen, Amerikanen en Duitsers die een
week in Gerona verblijven en elke dag een tour van ca 70km rijden. Ze
vinden onze 100km veel. We dalen een eind met hun af en wij kiezen voor
een omweggetje via Cadet d'Adri. Het blijkt een mooi lusje te zijn over
een prima weg met enkele 100-den meters klimmen.
Verder is het dan afdalen naar Gerona en weer 6km stadswegen met heel veel
verkeerslichten en rotondes. We belanden in de oud-stad op een terras met
een Duitse naam "König" en we verwachten hier dan ook met Weissen-bier te
kunnen vochtbalansen. Dit keer wordt het Paulaner en het smaakt en werkt
prima. Aan de andere kant van de weg is een paal met een beeldje van een
leeuwtje. Steeds komen er groepen toeristen die een voor een het trapje
aan de paal op klimmen om de achterkant van de leeuw te kussen ???
Googling: als je het leeuwtje zijn kont kust kom je ooit nog eens terug in
Gerona. Vandaag 102km gefietst en ca 700m hoogtemeters.
Dinsdag 24 mei 2011. Olot
Vandaag stond de koninginnerit op het
programma, volgens de maker 130 km. Tijdens de tocht bij het zappen door
het menu van mijn Garmin kwam ik erachter dat er maar 114 km onder de
wieltjes doorgedraaid zouden worden. Voorzichtige navraag leerde mij dat
de verkeerde tocht geladen was. Niet erg want we gingen noordwaarts naar
Olot. De wegen zijn op enkele verbindingen na heerlijk verkeersluw. Vlak
loopt er eigenlijk bijna niets maar de klimmetjes lopen over het algemeen
lekker en zijn tot nu toe niet extreem lang. Het is wel warm dus drinken
is erg belangrijk. We klagen hier uiteraard niet over want we willen
tenslotte mooi weer. Noordwaarts rijdend zien we het landschap steeds
ruiger worden en het loopt over het algemeen steeds vals tot stevig
onhoog. Op een gegeven moment kijken we over de besneeuwde toppen van de
Pyreneeën uit. Het is helder weer en kijken, denk ik, 30 tot 40 km weg
over de machtige bergrug. We pauzeren net na Olot op ongeveer 60 km. Na
enkele cola`s en een salade met brood moeten we het mooie terras, onder
speciaal gesnoeide bomen wat voor een heerlijke koele schaduw zorgt,
verlaten en gaan we weer de volle zon in. Heel goed te doen hoor, zolang
we maar in beweging zijn. Dit valt niet altijd mee want op de meest
vreemde momenten knijpen mijn metgezellen in de remmen en gaan dan turend
op apparaatjes op zoek naar dingen die er meestal niet zijn. Heel
eigenaardig! Net na de pauze krijgt Hans ruzie met zijn freewheel wat weer
dezelfde kuren begint te vertonen als enkele weken geleden. De terugweg
loopt steeds wat op en af maar gaat per saldo van een nivo van 650 mtr
terug naar het Gerona nivo van 70 mtr. Lastig voor Hans die steeds
enigszins moet meetrappen. Uiteindelijk komen we moe maar voldaan aan op
het terras waarvan we weten dat ze echte Germaans weissenbier verkopen.
Hans belt op het terras met de fietsen monteur in NL hoe de zaak van het
freewheel op te lossen. Na het wegwerken van twee flesjes Weissen gaan we
terug naar het hotel. Hier slaan we nog even aan het sleutelen met
hopelijk een bevredigend resultaat voor de dag van morgen.
Woensdag 25 mei 2011. Blanes-Tossa de
Mar
Vandaag mogen we naar de Middellandse
zee. Ger heeft een kustroute uitgezet van 120 kilometer. De heenweg
kenmerkt zich door erg mooie rustige wegen en door erg drukke net geen
autowegen. Het weer is weer prachtig. Zo’n 30 graden en een mooi briesje.
De heenweg loopt voorspoedig. Het gisteren “vakkundig” gerepareerde
freewheel houdt het gelukkig al zijn er wel wat tikjes en takjes te horen.
Voorbij Riudarenes blijft het wegtype hetzelfde maar het drukke verkeer
wordt minder. Wat opvalt in de buurt van Girona zijn de superbrede wegen
met weinig verkeer en verder houdt het verkeer goed rekening met fietsers.
Ook langs deze Spaanse wegen biedt wat vrouwvolk (Net als vorig jaar in
Italië trouwens) diensten aan langs de weg. Toen wij voorbij fietsten was
een van de dames net een klein reclamebord aan het plaatsen. Omdat we nog
meer te doen hebben maken we van deze aanbieding maar geen gebruik. Bij
Hostalric zien we vanuit de verte al het historische centrum als een
adelaarsnest op een berg liggen. We besluiten om een ommetje te maken om
dit cultuurhistorisch dorp te bezoeken. Wat van ver af een
bezienswaardigheid leek valt van dichtbij toch wat tegen. De vroegere
poorten in de stadsmuur zijn vervangen door moderne garagedeuren. Op het
dorpsplein probeert een Catalaan een gesprek met ons aan te knopen over
onze racefietsen. Hij heeft het over Carrera maar meer kunnen we er helaas
niet van bakken. Difficile dat Catalaans. Na een cola pauze gaan we verder
richting kust. Bij de kustplaats Blanes doet iedereen zijn ding. De een
schiet foto’s van de Méditerranée de ander gaat het strand op om wat zand
te monsteren en de ZZP-er onder ons doet nog wat achterstallig bureauwerk.
Nadat iedereen zijn ding gedaan heeft gaan we verder. De Janssen de Jong
infra van Spanje doet echter ook nog zijn ding waardoor de route die we
oorspronkelijk gepland hadden terplekke moeten aanpassen. Na wat extra
“steil” klimwerk door de verplichte omweg belanden we uiteindelijk toch
weer op de oorspronkelijke route naar Lloret de Mar en Tossa de Mar. De
uitzichten over de azuurblauwe Middellandse zee zijn erg mooi maar vanaf
Tossa de Mar moeten we toch weer landinwaarts richting Gerona. Na wat klim
en daalwerk komen we rond vijf uur weer aan op het terras bij de “König”.
Een van de weinige terrassen met witbier. De serveerster herkent ons nog
van gisteren en heeft aan een half woord genoeg om onze vochtbalans weer
te herstellen.
Donderdag 26 mei 2011. Figueres-L 'Escala
Vandaag is het weer weer prachtig. 29 oC
of meer. Wel voelt het vandaag warmer als de vorige dagen. Morgen zouden
we een bewolkte dag hebben zo vertelde de hotel eigenaar Xavier, waar we
elke morgen gaan ontbijten. Trouwens vandaag had hij het druk en zijn zus
die normaal meehelpt was niet komen opdagen. En als je dan een groep
American Women hebt te logeren moet er wat flinker worden aangepoot en
daar heeft ie moeite mee. We starten met fietsen om 10 uur en rijden weer
richting noorden Gerona uit. 10 km duurt het voordat je buiten de stad
bent. Een mooie weg naar Banyoles, bekend van dinsdag. Vandaar gaat de
route via Llado een ‘Cul du Sac’ in onze route maar wel met een geocache,
die dan ook gescoord wordt. Na Llado zijn we op de kustvlakte en rijden
km’s lang over strak aangelegde wegen kop-over-kop tegen de flinke bries
uit het zuiden. Op een markante plek in het landschap staat weer een
meisje met nering achter de 3e boom rechts, waarbij zij haar
etalage heel aantrekkelijk Oost-Europees heeft ingericht. Een vriendelijk
antwoord in de vorm van een lachje krijg ik terug op mijn ´Ola!´ In Sant
Pere de Pescador wordt gepauzeerd en hierna volgt nog een lang traject met
wind tegen. Vanaf 100km op de route hebben we de wind mee en met een
flinke snelheid koersen we af naar Gerona, opnieuw over eigenlijk te
drukke wegen. We worden gewoon te hard voorbijgereden. Op de weg liggen
opvallend veel platte slangen die helaas zijn gezakt voor het
verkeersdiploma. Te vergelijken met de egels bij ons. Bij aankomst in
Gerona staat het Paulaner Weissen weer te wachten op onze dorstige lijven
die na 129km in deze hitte graag willen afblussen. Hoe kan het leven toch
nog goed zijn. Na het terras moet er iedere dag een slingertje van 40
meter omhoog naar ons hotel worden gereden. Elke dag weer een kunstje met
1 liter Weissen in een moe lijf.
Vrijdag 27 mei. Sant Hilari Sacalm
Vandaag de laatste rit op het programma.
We gaan naar het dak van deze fietsvakantie, een hoogte van 983 mtr. Voor
de eerste dag is het bewolkt en voor Spaanse begrippen, koel. Het zou 24
graden worden zoals Xavier, onze gastheer en eigenaar van het hotel,
voorspelde. De rit voert westwaarts en loopt de eerste 10 km voornamelijk
door de stad. Meteen na deze eerste kilometers krijgen we al een klim over
drie km voor de kiezen. De beentjes voelen alsof er al meer gedaan is deze
week, tamelijk vermoeid dus. Na de afdaling van deze heuvel beginnen we
aan het eigenlijke doel van deze dag, de klim naar eerder genoemde hoogte.
We moeten een hoogte overbruggen van ca 750 mtr, de klim begint op een
niveau van 200 mtr hoogte. De weg loopt steeds langs een bergbeek door
tamelijk ruig gebied omhoog met stijgings percentages tussen nagenoeg vlak
en 6 tot 7 %. Aan het begin van de klim passeren een viertal profs, 2 x
Radio Shack en 1 x HTC en de andere weet ik niet meer, ons vriendelijk ola
groetend. Zij fietsen druk kwebbelend onder elkaar omhoog terwijl Ger en
ik op 85 % van ons vermogen enigszins stil het nakijken hebben. Hans rijdt
een tijdje met hun op totdat een tussensprintje ook hem teveel is. Na ruim
20 km klimmen, bereiken we de top waar Hans ons op zit te wachten. Een
mooie klim maar door de lengte en 550 km in de benen van de eerste vijf
dagen, toch wel vermoeiend. Boven zitten we op ruim 50 km en na enig
overleg besluiten we dezelfde weg terug te nemen omdat Ger denkt dat de
geplande route via wat drukke plaatsen en grotere wegen loopt. Dit
betekent lekker lang afdalen met twee noemenswaardige feiten. Tijdens het
dalen passeert ons een renner met diepbruine benen en wat tegenwoordig bij
de profs gebruikelijk is vrij hoge sokken. Hij verdwijnt al snel in de
diepte maar Ger doet nog een poging om hem bij te blijven maar is hem na
twee bochten al kwijt. Ongeveer halverwege steekt er VW kever vlak voor
Hans de weg op. Achter het stuur een wijf dat al bellend de auto probeert
te keren. Dubbel gevaarlijk dus, een manoeuvrerende vrouw en bellen achter
het stuur. Gelukkig komen we heelhuids beneden. Na ook het laatste
hellinkje te hebben genomen en nog een kleine 10 km door de stad kunnen we
deze fietsvakantie afsluiten met enkele Paulaners. Rest nog het fietsen
verpakken en nog een avondje verpozen in Girona en dan morgen alweer
huiswaarts.
Zaterdag 28 mei.
Alweer huiswaarts na een week intensief fietsen en avondprogram. Na
een afscheids ontbijt bij Xavier zetten we de koffers bovenaan de
trap-steeg. Op de afgesproken tijd arriveert de taxibus en brengt ons naar
het vliegveld. Ruim op tijd checken we in en vliegen met een iets te late
vertrektijd naar Maastricht. Toch weer de riedel van Ryan Air dat ze de
meest "optijdvliegendemaatschappij" zijn. Sjaak staat ons op te wachten en
we worden weer heeldhuids op ons thuishonk afgezet.
Opnieuw een mooie fietsvakantie met een
heel mooi verblijf, onder zeer goede weersomstandigheden en natuurlijk
beste maatjes. Hartelijk bedankt.
