|
Fiets CAMINO
2018 |
||||||||||||||||||||||||||||||
 |
|
Zaterdag
28 april 2018 Carcaboso - Bejar
Eigenlijk goed geslapen, wel ben ik soms weer wakker van mijn gekneusde ribben. Met draaien voel ik ze nog goed. Het lijkt of dat het eerder meer last geeft, dan dat het minder wordt. Vanmorgen is om 6 uur al iemand aan het opstaan. Na ‘n kwartier de volgende en dus sta ik ook om 6u30 op. Ik ben als voorlaatste weg en ga in de buurt een koffie nemen en een broodje en croissantje. De 2 Duitse vrouwen die ik gisteren met eten heb gehoord, zijn er ook en ze gaan vandaag naar Caparra en dan wordt de ene opgehaald en de ander gaat alleen verder. Ik vertrek uit Carcaboso en de route gaat meteen naar onverhard. Nu is onverhard niet zo erg maar hier zitten toch grote keien en stenen in de weg, waardoor mijn bagagetassen hotsen en knotsen. Het uitzicht is mooi en zeker met de dauw en een opkomende zon. Het parcours wordt er niet echt beter op en bij een afslag voor de fietsers, denk ik dat ik het gehad heb. Ik maak een mooie foto en fiets over de veel betere en bredere zandweg. Na ruim 1 km kom ik erachter dat ik niet meer op de route zit. GVD. Terug en ik moest toch dat smalle wandelpad voor de voetgangers hebben. Dit pad wordt al snel erg "off the road. Smal, dikke keien, water en na water weer los zand. De fiets wordt langzaam als bij een cycle cross en de wielen en remmen piepen en kraken. Ik moet er vaak vanaf om langs een onder water staand drassig stuk wat hogerop te lopen. Maar het uitzicht is prachtig. Dikke grote zwerfkeien van soms 10tallen meters groot en veel bomen. Soms moet je poorten door en bij een boerderij wel 3x op korte afstand. Na de 1e poort kom ik bij 3 lummels van grote spaanse honden; spaanse mastiffs. Ze komen wat vals aanrennen, maar na wat flink hard vloeken, wijken er 2 en de 3e bijt alsnog ff in de tas. Dan kan ik weer een hek door en is deze "hindernis" ook weer genomen. In de 2e wei lopen enkele paarden en in de 3e lopen koeien, maar deze 2 diersoorten zijn wat minder bijterig. Soms passeer ik een caminowandelaar en ben er een beetje jaloers op, want hier kun je makkelijker wandelen dan fietsen. Ook de Italiaanse man loopt hier, waarmee ik gisteren aan tafel zat en de Italiaan die ook in mijn Albergue sliep en toen niks zei en ook nu weer niet terug groet. Na ca 15km kom ik op een wat beter berijdbaar stuk weg en nader de Boog van Caparra. Dit is het logo op de kaft van het boekje van de Camino Plata en is onderdeel van een Romeinse opgraving. Als ik onder de boog mijn fiets parkeer komt net de “museum” host aanrijden en maakt de poort open, zodat de opgravingen bekeken kunnen worden. Je kunt over een deel van de opgravingen lopen en door glazen vloeren het lang verborgen gebleven verleden bekijken. Na een fotopauze ga ik verder en kom gelukkig weer op asfalt. Bij het museum ga ik wat drinken en tracteer me op een Mars. De host vraagt of ik geen "sello" (stempel) wil en ik zou het bijna vergeten hebben. Dan vraag ik hem mbv. Google-Translate om een handveger, of borstel om mijn fiets af te doen. Hij leidt me naar de waterslang voor de planten achter het museum en ik mag mijn fiets afspuiten. Multi Gracias etc. De weg gaat over op weer lange rechte dode stukken naar de voet van de bergen. Ik moet vandaag hoogte gaan maken. Bejar is het doel en dit ligt op ca 1000m. In Aldeanueva ga ik bij een cafe een cafe con leche drinken. Als ik buiten mijn schoenen wat afpoets en het zand uit de schoenen en van mijn sokken afdoe, begint een man te praten in het Engels. Het blijkt een groepje Aussies te zijn, 1 man en 3 vrouwen, waarvan de man en 1 vrouw alles lopen en de andere 2 vrouwen soms een bus nemen en een dag niet lopen. Ze komen uit Melbourne en 1 vrouw is van Spaanse komaf. Na wat brood en water bij een minimarkt gehaald te hebben, vervolg ik mijn weg, die langzaam wat hoogte gaat maken. In Hervas is markt en met enkele bananen ga ik aan het klimmen. De weg slingert zich omhoog en in Banos de Montemayor gaat ie over in een echte col. Zo’n 600m moet er geklommen worden om in Puerto de Bejar te komen. Een ander landsdeel ook, de overgang van de regio Extemadura naar Castilia y Leon. Na Puerto de Bejar volgt een kleine afdaling en Bejar komt in zicht. Het ligt hoog tegen de bergen. Ik maak een route naar mijn Hostal op de GPS en moet net voor de stad links naar beneden om dan later met een zeer steile klim (al lopend) mijn intocht in Bejar te maken. Het is super steil. En lopen met de fiets is ook erg vermoeiend en.... je gaat ‘n beetje af. Bij het Hostal wordt ik verwacht en mag mijn fiets in een afgesloten ruimte parkeren. De man van de receptie draagt 1 van mijn tassen omhoog naar de 2e etage. Dit berglandschap is heel anders dan de Extemadura. Daar zie je overal ooievaars, hier in de bergen zie je ze niet. Ook de natuur is veel later, er zit nog veel minder blad aan de bomen. Weer een fantastische dag gehad, over een onverwacht slecht parcours in het begin, maar wel zeer de moeite waard. De tocht van Carcaboso naar Caparra hoort echt thuis in deze Camino. 75km 1230 hm 11,7km/u 6,4uur
de prachtige
onverharde route naar de Boog van Caparra,
de Boog van
Caparra en de Romeinse opgravingen
grens
naar andere regio
Bejar, op ca
1000m hoogte en sneeuw op de hellingen
Bejar
|
||||||||||||||||||||||||||||
