Vakantie Ierland
12 okt t/m 21 okt 2000
Jet & Chris en Truus & Ger
Donderdag 12-okt-2000
NB: klik op de foto's voor een vergroting
Vlucht met
Ryan Air Charleroi (Brussels South) -
Dublin.
We zijn laat op het vliegveld in
Charleroi en Baukje die ons gebracht heeft, rijdt meteen naar huis. Meteen
nadat ze weggereden is, merken we dat de rugzak van Ger niet uit de auto
is gehaald. Oorzaak 1 is dat hij zo compact gepakt
werd (!!) en oorzaak 2 is, dat we van elkaar de bagage uitladen en dus
niet op de eigen spullen letten. Via de GSM van Jet wordt naar Puck in NL
gebeld en zij belt Baukje weer op naar haar GSM. Na 15 min. rijdt Baukje
al weer terug op de vliegveld. De techniek van tegenwoordig he!
De vlucht heeft een vertraging van ca.
20min. We hebben geen vaste plaats dus moeten we zelf een plaats zoeken.
Als er dan een gele jas van Ryan-Air de deur opent, stormt de hele meute
als in een kippenhok overeind. Pas na 5min. komen ziin secondanten de
balie voor de check-in van de instapkaarten bemannen cq. bevrouwen. Het
vliegtuig staat voor de deur en de vlucht verloopt perfect (en dat voor
Hfl192 retour). Mooi zicht op de Belgische kust en op de steden in GB. Het
aanvliegen naar Dublin laat een mooie kustlijn van het eiland zien.
Meteen op het vliegveld bellen we naar
Puck om te horen waar Baukje zich bevindt en of ze misschien al in een van
de 7 sloten is gereden. Maar gelukkig is Baukje al tussen Antwerpen en
Eindhoven en zal ze wel zonder in EEN sloot te geraken, thuis komen.
Steffi staat ons in de aankomsthal op te
wachten, ze heeft een telefoontje van Jet in Charleroi gehad en na 1½ uur
waren we dus zoals gepland in Dublin. Na een tocht vanaf de Airport naar
Lucan rijden we over de tolweg ten noordwesten van Dublin. Alle
plaatsnaamborden zijn dubbel. De voor ons uitspreekbare Engelse namen zijn
"boventiteld" met de Gaelic versie. Met als gevolg dat er heel
veel tekst op de borden staat en voor mij alles als Arabisch overkomt.
Thuis in het leuke poortwachtershuis van
Steffi en Stijn worden we warm onthaald en er wordt nog wat gedronken en
gekeuveld tot na middernacht. Ondertussen wordt het logeerbed door allen
opgeblazen. Truus en ik slapen hierop in de kamer. De oudjes mogen in een
echt bed op de logeerkamer.
Vrijdag 13-okt-2000
Goed geslapen! Chris heeft al koffie
gezet om 8uur. Even buiten in het zonnetje naar het manor-house. Steffi en
Stijn wonen in het "poorthuis" van het landgoed Ounavarra.
Na een uitstekend en uitgebreid ontbijt
gaan Steffi, Chris en ik, Stijn naar zijn werk brengen. Dit bedrijf ligt
ten noorden van Dublin in Blanchardstown en in een wijde boog wordt hier
door de countrysite naar toe gereden. Een
groot industrieterrein met veel IT
bedrijven. Stijn vertelt over de slechte resultaten van Xerox en Xerox
Venray in het bijzonder. Hij ziet sombere buien boven Limburg.
Terug op Ounavarra gaan we weer weg om de
huurauto op te halen op het vliegveld van Dublin. We krijgen bij
Budget-cars geen Astra-station, maar een Fiat Machaero-station. Een
foeilelijke licht blauwe, maar van binnen een mooi uitgevoerde wagen. Met
Chris en Jet rijd ik weer terug en missen de afslag van Lucan en we moeten
terugrijden. Thuis bij Steffi wordt besloten voor ons uitje naar Dublin
even te informeren naar de duur van Stijn zijn werkzaamheden. Deze zijn
dusdanig dat we besluiten om met
Stijn naar de stad te gaan en daar ook 's
avonds te eten. Chris en ik rijden met de auto naar Lucan en pompen het
luchtbed bij een tankstation op. Ik had met mijn stomme kop 's morgens het
bed leeg gelaten.
Tijdens het wachten ga ik nog even met de
fiets van Stijn naar Lucan bij de Ulster-bank pinnen.
Het ophalen van Stijn duurt langer dan
verwacht en het is niet meer de moeite om down-town naar Dublin te gaan.
We besluiten om 18uur naar een pub in Lucan te gaan en later met een taxi
naar het restaurant. Te voet gaan we door de schemer naar beneden en
worden bijna platgereden door een auto op de verrekte smalle, bochtige,
holle en steile weg.
Levensgevaarlijk. In de pub is het druk.
Of dit nu komt door de vrijdag, maar volgens Stijn is het er altijd druk
bij Courtney's Lounge Bar. Gezellig vol en toch zonder muziek. In de Pub
is nog zelfs een bibliotheek en boven is een bar, met muziek. Beneden kan
er ook gegeten worden en als we de borden langs zien komen, besluiten we
om ook hier te eten.
Het eten is lekker en de hoeveelheden
groot. Met een volle buik van het eten en het bier laten we ons met een
taxi om 21:30uur door de miezerregen naar huis (boven) brengen.
Bij Steffi krijgen we nog een toetje en
koffie en drank. We kletsen nog tot na twaalven en gaan te bed.
NB:
klik op de foto's voor een vergroting
Zaterdag 14-okt-2000
Km: 275miles ~ 440km
Reveille om 7:00uur. Na het ontbijt gaan
we onze trip door Ierland beginnen. We gaan vandaag naar de kliffen van
Mohar en rijden vandaar zuidwaarts. Onze route gaat via de M7 richting
Limerick en buigt dan noordwaarts om
de kust te bereiken. De wegen zijn nog
nat van de regen. De zon schijnt en maar af en toe is het bewolkt.
Na Nenagh slaan we af via het Lough Derg
naar Gort. Na Gort gaan we naar plaats Burren aan de westkust. Onze route
gaat dwars door het gebied "de Burren" naar Lisdoonwarra. Dit is
een erg onherbergzaam en stenig kalksteen gebied. Via enkele mooie lussen
hebben we een prachtig uitzicht over het dal. Na een soepstop in
Lisdoonwarra rijden we naar Ierlands bezienswaardigheid nr. 1,
de "Cliffs
of Mohar".
Dit is werkelijk spectaculair.
Een
afschuwelijke diepte gaapt duizelingwekkend voor je. Op handen en voeten
kruip je de laatste meters naar de afgrond. Een blik over het randje in de
diepte. Beneden, 200meter lager, slaan de golven in wit schuim op de
rotsen. Prachtig. Als je
overeind komt, krijg je een akelig gevoel, een overslag te krijgen en
alsnog te vallen. Een waaghals gaat doodleuk op de rand zitten. Elk jaar
verdwijnen enkele mensen over de rand in de zee. Suïcide of overmoed?
We lopen over een pad langs de rand en
bekijken de Cliffs van een ander standpunt. Ik loop nog alleen een eind
verder en film van enige afstand de 8 km lange rotsen. Het is er niet druk
en vooral met buitenlandse toeristen.
We rijden rondom de baai van Liscannor en
verder zuidwaarts langs de kust van Killrush en Killemer. Hier nemen we de
pont over de Shannon-baai naar Tarbert in county Kerry.
We rijden naar Listowel waar we een
B&B zoeken. Een adres uit de gids van Jet is bezet en een ander is ons
te duur. Langs de weg net buiten het centrum vinden we een prachtig oud
herenhuis. Een danszaal van een kamer met wel 4 slaapplaatsen, family-room.
Ook de andere kamer mag er wezen en het hele huis is ingericht met
prachtig antiek meubilair en krakende vloeren. De land-lord, we hebben
geen vrouw gezien, is erg vriendelijk en discreet.
Na een opfrissing gaan we in het stadje
eten. We lopen langs de kerk, waar het erg druk is, het is tenslotte
zaterdagavond 8uur. Zo druk
zelfs dat er rijen mensen buiten staan.
Ierland is een erg Rooms land. In ons B&B staan her en der
heiligenbeelden en er hangt op de gang zelfs een wijwaterbakje.
In Listowel zijn veel pubs en bars en na
wat zoeken vinden we een eetgelegenheid bij Fitzgeralds.
Net als gisteren weer copieus gegeten en
met een strak gevoel gaan we op tijd te bed.
In een folder staat onderstaande
beschrijving van het B&B.
Description Georgian house (1801) in quiet location.
Town square 100m. Pitch & putt sports complex adjacent. Large rooms,
private carpark. "Le Guide Du Routard" recommended. Directions
In town Phone 068 21137
Fax 068 21137 Address Listowel County Kerry Grade Approved
Price 19.00 (Per Person Sharing En Suite) Childrens Facilities
Family Friendly Premises, Childrens Meals Available, Cot Available, High
Chair Available Marketing Groups Town And County Homes Nearby Leisure Golf
Course Nearby Premises
Facilities Private Car Parking, Garden For Guest Use, RTA Member
Vouchers List TC Home and FarmHouse Vouchers N.B. Prices shown are
maximum statutory prices monitored by the respective approval body. Lower
prices may be available.
Zondag 15-okt-2000
Km: 250miles ~ 400km
Goed
geslapen. De wind floot om het huis, maar de zon schijnt. Ontbijt met
bacon, eggs, worstjes en tomaten. Vooraf een muesli of cornflakes portie.
De dining-room is ook weer prachtig ingericht met antieke tafels en de
afmeting is ook weer ruim. Na het ontbijt rijden we naar Tralee en het
Dingle schiereiland. Dit is het noordelijkste van de 4 Peninsula's (of
vingers). Eerst gaan we op het brede Brandon-beach zand halen voor mijn
collectie thuis. Het is heel speciaal om de golven op dit strand te zien
terugwaaien door de sterke aflandse wind. Het strand loopt heel langzaam
af en is erg breed.
Hierna steken we dwars door via de
Conor-pas. Op de pas is het
erg mistig waardoor er geen zicht is. Gelukkig heeft Jet een eindje lager
toen er nog redelijk zicht was gefilmd, want het uitzicht is erg mooi. De
wegen zijn smal, bochtig en slecht. Aan beide kanten van de wegen staan de
begroeide muurtjes. Er is op lange stukken geen passeerruimte.
Dingle is een erg pittoresk stadje. De
bont gestuukte huizen, zijn roze, geel, groen, blauw van kleur. En veel
pubs en winkeltjes met de mooie uithangborden. Een druk en kleurrijk
geheel.
En overal hangen de geel-groene (kleuren
van Kerry) vlaggen of versieringen voor de ramen of aan de huizen. Later
horen we dat Kerry de beker heeft gewonnen van de Irish Football
competitie. Een soort voetbal met rugby trekjes, erg lomp, wat hier immens
populair is.
Na de gekochte kaarten voor het
thuisfront te hebben gepost rijden we een rondje Dingle, of de "Slea
of Head tour". Een rondje over de vinger van dit schiereiland. Mooie
uitzichten over de rotsen en de kust. We brengen een bezoekje aan "Beehive-huts".
Dit zijn gestapelde stenen onderkomens van de Kelten, in de vorm van een
bijenkorf. In de uiterste westpunt bij Dunquinn is een prachtig ministrand
met een heel mooie branding. Weer zand.
Mooi zicht op de Blasket eilanden, een
eind uit de kust, waarboven onheilspellend donkere wolken hangen.
Ondertussen is het licht gaan regenen. De lunch, in de vorm van soep,
gebruiken we in een pottery annex koffieshop. Hierna rijden we langs de
kust en buigen dan het binnenland in richting Dingle. Een historisch
kerkje missen we hierdoor en terug in Dingle rijden we richting Killorglin
op de volgende vinger. Helaas zitten we te sukkelen en missen een afslag,
waardoor we weer bij het strand van vanmorgen aankomen. Maar niet
getreurd, we nemen een kleine weg dwars naar het zuiden. Een erbarmelijk
slechte weg, maar door een magnifiek ruig verlaten landschap. Heerlijk
zonder tegenliggers. De bestrating verdient eigenlijk enkel het woord:
verhard. Enkel schapen met een blauwe lik verf, NB: niet van de ram,
bevolken deze grote leegte. Jet heeft in haar B&B gids een logement
gezien in Inch met "beachview". Maar helaas dit is ook vol. Even
verder aan de weg proberen we weer, ditmaal met "panoramic
view". Een jongen met Iers-rood haar van ca. 10jaar doet open en laat
ons de kamers zien. Hij belt zijn Mam om naar huis te komen. Als deze
thuis komt biedt ze meteen koffie aan en is heel belangstellend en praat
heel gezellig. Ze vertelt dat haar kinderen zo erg kibbelen. We verzekeren
haar dat dit over 15jaar wel over zal zijn. Zij weet niet of ze dit wel
volhoudt. Bovendien is haar man in 1992 aan kanker overleden en zij bleef
achter met 2 zeer kleine kinderen.
Na de koffie bij het knapperend openhaard
vuur gaan we op aanwijzing van mevrouw in het naburige Anascough in de
Southpole-Inn eten.
In deze plaats werd een bescheiden
poolreiziger geboren en toevallig komt morgen de schrijver van een zojuist
verschenen boek over deze poolreiziger op bezoek en signeert gekochte
boeken.
De pub is klein en vol en als we een tijd
zitten voelen we de rooklucht van het turfvuur op de ogen prikkelen. Het
eten is prima. De pub heeft zelfs een internet aansluiting. Een
toetsenbord met LCD schermpje aan de wand. Aan de bar moet een chipkaart
gekocht worden en je kan zo de WWW-snelweg op, vanuit deze afgelegen
nederzetting.
In ons B&B in Inch gaan we nog een
kaartje leggen en het dochtertje leert ons een nieuw spel: Snap.
NB:
klik op de foto's voor een vergroting
Maandag 16-okt-2000
Km: 250miles ~ 400km
Goed geslapen. De branding op het strand
van Inch is goed te horen en we hebben een mooi panorama over de natuur
tegenover. Het is een soort wadden- of krekengebied wat dicht begroeid is.
Volgens de mevrouw klaart het vandaag op. De bacon en eggs smaken weer
goed en een blik in haar keuken leert dat er genoeg op voorraad is. De
tafel staat "poepievol" met allerlei flessen sausen en kruiden.
Trouwens de hele keuken staat vol met wat elders in een kast zou worden
geplaatst. Kortom, rommelig, maar gezellig.
Om 9:30uur schijnt de zon als we
vertrekvaardig zijn. We rijden richting Killkarney en na deze plaats
verrijden we ons en hierdoor danken we, dat we verzeild raken in de Gap of
Dunloe. Een geweldige route, smal en zeer slecht geasfalteerd. Door een
kloof omhoog langs een riviertje. Er rijden paarden sjeesjes en er lopen
nogal wat wandelaars door dit ruige, boomloze alpiene landschap.
Watervalletjes hoor je overal en we passeren 3 kleine meertjes.
Schitterend !
Over de pas gaan we de Black Valley in
naar beneden. Verderop wordt turf gestoken, waar we even gaan kijken en
ervaren hoe de grond veert. De zon schijnt veel maar toch regent het soms.
Mooi weer maar met een regenjas.
Door een mooi landschap rijden we naar
Sneem. Een kleurrijk kruispunt aan de wegen van Kerry. Zeer bont gestuukte
huisjes en verschillende winkeltjes. We eten soep in de Blue Bull aan het
dorpsplein. Hier probeer ik het Ierse ciderbeer; "een flauwe
aanmaaklimonade met een ondergesneeuwde biersmaak".
Onze tocht gaat verder naar de uiterste Z/W punt van deze dikste
vinger van Ierland. Hier is een geweldig uitzichtpunt op de zee en in de
verte de Skellig eilanden. De beide rotsen torenen hoog op uit de zee. Het
verste eiland heeft een vuurtoren en een historisch klooster. 2x per week
vaart een veerboot naar dit eiland, waarbij je met de 500 treden naar het
klooster, waarschijnlijk een volle aflaat kunt verdienen met hierboven. Op
de Skelligs leven veel Jan van Gent vogels en op het Puffin eiland,
dichterbij de kust, leven papegaaiduikers. Valencia-eiland is met een brug
verbonden met de vaste wal. Het is een watersport eiland waarbij je 's
zomers ook boottochtjes naar de Skelligs kunt maken. Nu in oktober is het
er erg rustig. In Cahersiveen kijken we naar onderkomen voor de nacht.
Truus stapt af op een B&B in het centrum en slaagt meteen voor 18 pond
met TV.
Er zijn veel bars, pubs en restaurants in
dit stadje, maar slechts weinig serveren vandaag eten. Uiteindelijk gaan
we naar een visrestaurant, de Seahorse, eten. Het is er prijzig, maar erg
lekker en bijzonder. Na enkele pints Harp beer gaan we te bed. Ook hier
weer internet in de pub. Via een pasje aan de bar gekocht kan je de
digitale snelweg op. Helaas worden we bij het opvragen van onze mail
telkens afgesloten en op "de snelweg wordt erg langzaam
gereden".
In een folder staat onderstaande
beschrijving van het B&B.
Description 18th
Century town house on Ring of Kerry. Relaxed, friendly atmosphere. Fishing,
golf, horse riding, sea sports, scenic walks, sandy beaches and
archeological sites. Directions
In Cahirciveen town. Next door to post office across the road from
bus stop. Phone
066 9472402 Fax
0 0 Address
Church Street Cahirciveen County
Kerry Grade Approved
Price 19.00 (Per
Person Sharing En Suite) Childrens
Facilities Family Friendly
Premises, Babysitting Service, Childrens Meals Available
Commissions Travel
Agent Commission Marketing
Groups Town And County Homes
Premises Facilities Central
Heating, Irish Spoken, Private Car Parking, Garden For Guest Use, RTA
Member Premises Location
Mountain Location, Seaside Location, Scenic Location
N.B. Prices shown are maximum statutory prices monitored by the
respective approval body. Lower prices may be available.
Dinsdag 17-okt-2000
Km: 168miles ~ 269km
Helaas is het erg regenachtig vanmorgen.
De bestelde gebakken eieren en bacon smaken weer best. Een glaasje jus en
cornflakes of muesli en de toost met sinaasappeljam. Ook het letterlijk
zware Ierse volkoren brood, is niet te versmaden. Elke morgen al bijna
exact hetzelfde ontbijt. Toch blijft het lekker.
Mrs.
O'Shea weet niet of het weer verandert, maar ik denk dat ze wist dat het
haevy weather en windy en wet blijft.
We rijden de Ring of Kerry normaal af. We
dachten nog eenmaal door te steken door de bergen, maar het zal wel een en
al mist zijn.
Het erg toeristische Killarney ligt mooi
tussen de meren en veel parken. Ierland bezit niet zoveel bossen en de
aangelegde parken in Killarney met de vele soorten bomen, compenseren het
gebrek. Veel hotels en greens van de in Ierland overal aangelegde
golfterreinen. Stijn zegt dat
de Ieren spreken van een "vergolfing" van het land.
Over de mooie bergen gaat de route naar
Kenmare. Onderweg stoppen we ook bij Ladysview, waar de hofdames van Queen
Victoria in 1835 al verrukt waren over het uitzicht. Jammer van de
beperkte view met deze harde regen. Het gutst er hier uit.
In Kenmare gaan we over naar de 2e
vinger, Beara Peninsula. Over een zeer slechte weg, eigenlijk zitten in
Ierland in alle wegen vrij veel gaten, nemen we de weg over de Healy-pass.
Deze pas is erg mooi, ondanks de mist en regen. Overal gutst het water van
de rotsen naar beneden, als witte vlekken tegen de wand. Alleen de schapen
met hun rood of blauw verregende konten, zijn de bewoners van deze
eenzaamheid. De pas is aangelegd tijdens de grote hongersnood van de
vorige eeuw en heeft veel mensenlevens gekost. Een van de heuvels heet
zelfs Hungry-Hill. Volgens Jet heeft de naam niets met de honger van toen te
maken. Beneden aan de kust besluiten we om de snelste weg naar Mizen Head
te nemen. Dit is weer de meest Z/W punt en bovendien van heel Ierland. Via
Bantry in county Cork, gaan we naar de pink van de Peninsula's.
In Glengariff nemen we een kop soep. De
kokkin die de kinderen net van school heeft gehaald, serveert prei en
wortelsoep. Bekend van de Olvarit kindervoeding, maar dan dunner. Het
etablissement voert buiten een internet ook een gebakswinkel. De mevrouw
heeft een omvang van ca. 1½ meter. Ze zal de overschot aan gebak wel
zonde vinden om weg te doen.
De wegen zijn hier breder dan in Kerry en
we rijden vrij snel naar landsend Mizen Head. Op een spectaculair gelegen
rots, ligt als een adelaarsnest een vuurtoren. Het pad gaat over een brug
naar de laatste rots, waarop het witte gebouw staat. De woeste golven
beuken op de rotsen en ondanks de snerpende regen is dit schouwspel erg de
moeite waard. Terug moet ik nog even zand nemen op het nabij gelegen
zandstrand, wat overgaat in een golfbaan met verschillende vakantie
woningen. Via Crookhaven gaan we naar Schull waar we weer onderkomen
zoeken. Bij enkelen is het vol, maar aan de Mainstreet vinden we in een
oud huis een B&B voor 17,5 pond bij een oudere mevrouw. De
nostalgische Maria's en Jezussen met brandende harten, hangen devoot boven
ons bed. Het oog van "GOD ZIET U", bekend uit onze jeugd,
ontbreekt.
Jet is haar fototoestel kwijt en belt na
een grote zoekactie naar het B&B-adres in Cahersiveen. Met Mrs. O'Shea
wordt afgesproken, dat via Steffi het posttarief wordt overgemaakt en
daarna de camera naar Steffi wordt verstuurd.
De Seaside Inn is de enige pub, waar
vandaag eten wordt gekookt in Schull. Alle andere eettenten zijn gesloten.
Naseizoen. In de gezellige Inn zit een groep Duitsers te eten en naast ons
komt een close stelletje zitten. Er komt champagne op tafel en we
verwachten dan ook een huwelijksaanzoek of iets anders belangrijks mee te
mogen maken. Het meisje is luchtig gekleed en jawel na het eten komt er
een bos bloemen en de jongen gaat op de knieën. In de pub wordt
geapplaudisseerd als uit de reactie een ja wordt afgelezen.
Naast ons zit een stel, waarvan de jongen
knuppelzat is. Ze bestellen dikke steaks en flessen rode wijn. Af
en toe moet geproost worden, ook met ons.
NB:
klik op de foto's voor een vergroting
Woensdag
18-okt-2000
Km: 162miles ~ 260km
Gelukkig schijnt de zon over Skull. We
hebben allemaal niet zo bijster geslapen. De een door een slecht matras,
de andere door de dekens, kortom door de "toddenhoop".
Beneden krijgen we weer de eieren met
bacon en / of worstjes en tomaten. Naast de sortering cornflakes of muesli
zijn dit goede starters van de dag. We vertrekken richting Skibbereen en
na Leap slaan we af naar Bronbay, waar een stone-circle is. Dit is een
mini Stonehenge, maar formidabel hoe de vroegere bewoners de berekeningen
van de tijd en zonnestand konden maken. Precies op de zonnewende (21dec)
staat de zon net boven de horizon van een berghelling en boven het midden
van de offertafel. De stenen zijn ca. 2 meter hoog en geplaatst op een
mooie plek in het landschap. Geen entree dit seizoen, wel een soort
offerblok om toch een donatie te ontvangen.
Hierna slaan we na Clonakilty de hoofdweg
af, de countrys in. Na
Timoleague via de kustweg. De kust is erg slijkig en is nu bij laagtij
droog. Het is EEN grote modderbak, waarop de talrijke vogels zich kunnen
volvreten.
In Clonakilty brengen we een bezoek aan
de ruine van een fransicaner abdij. Een mooie oude abbey-ruine, bewoond
door honderden duiven.
Hierna rijden we via de kustroute verder.
We proberen de vuurtoren te bereiken van Old Head onder Kinsale, maar
helaas missen we een afslag en via een mooie weg belanden we in weer een
modderbaai geheten: Sandcrove. Prachtig uitzicht op zee. Dan via een
doodlopende weg (cul du sac) belanden we op het strand van Old Head. Zand
voor de verzameling en Truus en Jet schelpjes en slakkenhuisjes voor
kaarsen te gieten. Daarna weer terug en opnieuw een poging om de vuurtoren
te bereiken. De laatste rotspunt, waarop de vuurtoren staat is
ontoegankelijk voor ons vanwege weer een golfbaan. Jammer voor de
niet-leden, zoals wij!
Maar vanaf hier is een mooi uitzicht op
de kust en de kliffen. Een mini-Moher.
Als Jet aan de andere kant van de
rotspunt wil gaan filmen, glijdt zij jammerlijk uit en verstuikt haar
enkel. Een zwelling op de binnenkant is te zien. Dit wordt dus NIET lopen.
Toch gaan we in een verderop gelegen
stadje Kinsale wat eten in een lunchroom. Kinsale is een toeristische
plaats gebouwd op de hellingen aan een riviermonding. Mooie en rijk
versierde en natuurlijk gekleurde huizen en een druk straatbeeld. We
parkeren bij een hotel en Jet kan de paar 100 meter lopen naar het
eettentje. De muren hangen vol kunstwerken van een naastgelegen winkel
annex galerie.
Na Kinsale rijden we noordwaarts langs
het vliegveld van Cork naar de stad Cork. De 2e stad van Ierland met ca.
150.000 inwoners. Via een grote rondweg om de stad en door een tunnel
onder de Lee rivier, bereiken we de noordoever en moeten alsnog over een
drukke stadsweg, langs de docks van de haven, naar het nabij gelegen
Blarney. In dit kasteel, waar Jet al veel over heeft gelezen in de
boekjes, is de beroemde "Stone of Blarney". Helaas voor haar, is
het minstens 10 min. lopen en daarna nog klimmen. Jet besluit om in de
auto te wachten, temeer omdat haar buitenenkel behoorlijk zwelt.
Met ons 3-en lopen we door het prachtige
park van het eveneens prachtige kasteel en klimmen in het kasteel omhoog.
Bovenop is een schitterend weids uitzicht over de omgeving. Hier bevindt
zich ook de Stone. En na een kus op de steen, verhaald de mythe, zal de
persoon welsprekendheid genieten. Je moet hiervoor op je rug bijna
ondersteboven gaan hangen om de natte (zeiver?) steen te kunnen kussen.
Voor de veiligheid houdt iemand je vast.
Alle 3 kunnen we terug in de auto onze
mond niet houden, maar helaas is deze gave van erg korte duur en wordt het
weer normaal gekeuvel.
Na deze bezichtiging gaan we richting
kust, met een omweg om de stad Cork. Als het gaat regenen en de zon blijft
schijnen kunnen we een zeer felle regenboog en zelfs enige tijd een
dubbele regenboog bewonderen. We hebben nog nooit een dubbele regenboog
aanschouwd en daarom leggen we deze op de foto en video vast. Via
Middleton komen we over de eerste autoweg buiten de regio van Dublin aan
in Youghal. Deze pittoreske havenstad aan de Blackwater rivier monding
wordt onze laatste Ierse overnachtingplaats. Al vlug vinden we een B&B
in een fraai antiek ingericht huis. Jet kan nog net hinkend de kamer
bereiken.
's Avonds gaan we dineren aan de overkant
in een Hotel. Op een grootbeeldscherm begint na enige minuten de
voetbalwedstrijd van Manchester-United tegen PSV. Jammerlijk verliest PSV
deze match met 3-0.
In een folder staat onderstaande
beschrijving van het B&B.
Description Devon
View is a charming well preservied Georgian House. Within easy reach of
the beach. Phone
024 92298 Patrick
& Mary & Esther FordeAddress Pearse Square Youghal County
Cork Grade
Approved Price
18.00 (Per Person Sharing En Suite)
Childrens Facilities Family
Friendly Premises, Babysitting Service, Childrens Meals Available, Cot
Available, High Chair Available Credit
Cards American Express Accepted, Access Mastercard Accepted, Diners
Club Accepted, Visa Accepted In
Room Facilities Telephone In
Bedrooms, Television In Bedrooms, Tea Making In Bedrooms
Nearby Leisure Angling
Nearby, Golf Course Nearby, Horse Riding Nearby, Sandy Beach Nearby
Premises Facilities Central
Heating, Private Car Parking, Garden For Guest Use, RTA Member
Premises Location Seaside
Location N.B. Prices shown
are maximum statutory prices monitored by the respective approval body.
Lower prices may be available.
NB:
klik op de foto's voor een vergroting
Donderdag 19-okt-00
Km: 223miles ~ 356km
Weer
niet zo goed geslapen. Opnieuw dekens , waardoor de "todden"
weer zwaar drukken op de voeten. Een matras wat afloopt, etc. (NB:
"de gram is erger dan doet vermoeden", aldus de prinses op de
erwt).
Zonnig weer en weer ontbijt met eieren en
bacon. We zijn met nog een heer de enige gasten. Na het ontbijt gaan we
richting Waterford en al na 5km gaan we culturen in de Tower van Ardmore.
Deze tidiest tower van IRL volgens het bord is ook gans gaaf. De ingang
ligt zo'n 4 meter boven de grond en aan de buitenkant lekt de toren een
beetje water. Waarschijnlijk is dit van de afgelopen dinsdag, onze
regendag, zoals elke Ierse vakantie moet het zeker een dag regenen. Nu is
het prachtig zonnig en helder weer.
Via Dungarvan rijden we weer countrysite.
Een mooie landschappelijke route via Carrick-on-suire. We stoppen even bij
de abdij van Thomastown. Helaas is de entreeprijs 2 IEP en we vinden dit
te veel na alle cultuur die we al
gesnoven hebben. We gebruiken hier wel
het toilet en de vuilnisbak en danken de gastvrije en vriendelijke Ieren
hier hartelijk voor.
Met een wijde boog rijden we om de drukke
kustroute heen en door de Blackstair Mnts. naar de zee. Bij Arklow gaan we
richting zee en neem hier het laatste zandmonster. Trouwens er lag een
dode haai van ca. 50cm op het verlaten strand. Slechts een Zwitserse
camper is hier op het strand en de man maakt professioneel lijkende
filmopnames.
Hierna nemen we de route richting Wicklow
Mountains. Via de Meating of the Waters bij Avoca, waar 2 rivieren bij
elkaar komen. Hier heeft Thomas Moore hemelend over geschreven en
inderdaad is het hier best mooi.
Via Rathdrum en Laragh rijden we naar
Sally Gap. Deze eenzame omgeving ligt er desolaat en verlaten bij.
Onmetelijke ruimte waardoor de Engelse militairen deze strategische weg
hebben aangelegd. Hier doken ook de vrijheidsstrijders van de vorige eeuw
onder.
Onderweg komen we nog bij een filmsessie
op locatie. Een nagebouwd armelui's huisje, waarbij de filmlampen en
spiegels staan opgesteld, dient in dit verlaten bruine landschap tot de
set van deze shot. Op de weg worden we aangehouden en we mogen niet de
auto starten als er gefilmd wordt. Wij mogen wel de video gebruiken en
foto's maken.
Op het eind van de Wicklows nemen we nog
een afslag en rijden over een panoramisch mooie weg over dit meren en
heidelandschap.
Na deze afbuiging rijden we richting Steffi.
Voor Lucan gaan we even shoppen bij de
plaatselijke Mall. Een groot
luxe winkelcentrum met allerlei kleine winkeltjes en een grote supermarkt.
Ala A&P hyper in Venlo,
maar dan sjieker. Terug, thuis bij Steffi, duik ik meteen achter de PC om
een deel van dit verslag te maken.
Steffi heeft spaghetti gemaakt en we eten
gezellig thuis.
Vrijdag 20-okt-00
Reveille en ontbijt bij Steffi. Onze
laatste cultuurdag start om 11uur. Jet, Steffi en Stijn gaan via zijn werk
in Blanchardstown en Chris, Truus en ik gaan rechtstreeks naar het
vliegveld. Onze auto wordt zonder problemen ingeleverd bij BudgetCars (we
missen een wieldop) en daarna rijden we naar Newgrainge. Hier is een
prehistorische grafheuvel in een zeer groot nieuw en uitstekend uitgerust
complex. Een groot en modern informatie gebouw. Van hieruit worden we met
busjes naar de grafheuvel gebracht. Deze in 1699 ontdekte 21meter hoge
grafheuvel werd in 1972 na 13 jaar herstel voor het publiek geopend. De
grafheuvel is door de Kelten gebouwd op een hoogte boven de Boyne rivier.
Hier werden kolossale stenen omhoog gerold en gestapeld in een vorm
precies op de Noord-Zuid as. Zo exact dat op 5 dagen, tijdens de
zonnewende van 19 tot 23 dec. de zon met een straal tot in het verste deel
van de grafheuvel straalt. Voor deze gebeurtenis , indien de zon schijnt,
moet je ver van te voren reserveren. In de 3 grafdelen, waar de as en de
botten werden neergelegd zijn nissen welke weer precies op de
windrichtingen zijn geplaatst. De toegang loopt door een zeer smalle gang,
waarbij je op diverse plekken gebukt en dwars moet lopen. Slank zijn is
een pre.
Knowth is het 2e grafheuvel complex. Hier
zijn meer heuvels van verschillende grootte en waarschijnlijk werden deze
heuvels gebruikt voor de normale mensen en Newgrainge voor de belangrijke
mensen, zoals koningen en hun familie.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Totaal gereden: 1178miles ~1885km
epiloog
Een prachtige week door een prachtig
landschap met goed weer. Langs de bermloze wegen zijn bijna overal
muurtjes van losse stenen gestapeld, zoals ook om vele akkers.
Op deze
muurtjes is een weelderige begroeiing met struiken. Een van de soorten is
een Fuchsia. De belletjes zijn veel kleiner dan de Fuchsia's in een
bloempot, maar ze bloeiden nu nog volop.
Ierland is een welvarend land, hoewel het
wegennet nog sterk verbeterd kan worden. Hier is de overheid dan ook
grootschalig mee bezig. De
huizen zijn veelal gestuct en hebben een uitstekend onderhouden felle
pastelkleur. Hierdoor staan ze her en der opvallend in het landschap.
Het eten is prima en de porties ruim. Het
bier smaakt best, ook zonder schuim en het ontbijt is beroemd. De pubs
zijn erg mooie bruine cafes, met een typische sfeer voor jong en oud. Men
tapt in elke pub meerdere biersoorten, alsook het beroemde donkerbruine
Ierse Guinness.
Op veel plaatsen wordt Heineken getapt
alsook Tuborg.
4 nachten hebben we gastvrij verbleven
bij Steffi en Stijn in hun mooie stulpje nabij de Ierse hoofdstad. Helaas
is een bezoek aan de stad Dublin niet doorgegaan, maar dit is een reden
temeer om Ierland nogmaals te bezoeken.
Internet Informatie Ierland:
http://ierland.pagina.nl
http://www.ireland.travel.ie/home/index.asp
Adressen overnachting B&B's:
klavertje logo B&B
|