’t  Pieterpad 

za 07-december-2002

We vertrekken even voor 7 uur per auto naar Zuidlaren en parkeren om 09:10 uur op de grote brink waar jaarlijks in oktober de grootste paardenmarkt van Europa wordt gehouden. Na een kop koffie in hotel de Brink, nemen we om 09:30uur bus 57 naar Groningen. Net na de ringweg van Groningen stappen we uit en beginnen warm gekleed om 10 uur onze 3e etappe van het Pieterpad. De start is aan het NoordWillemsKanaal. We lopen door een snijdende koude wind die we steeds van opzij of in het gezicht hebben. Het open water versterkt het kou-gevoel. Toch wordt er deze morgen nog geroeid door de studentenvrouwen met 2x de '4-vrouws met'. Ons pad wijkt van het kanaal en volgt nu de boorden van het Hoornsdiep. Het zonnetje laat zich af en toe zien en maakt alles vriendelijker, zoals de wijdse uitzichten over het Paterswoldermeer. Ook een mooie molen bij een sluisje levert een aardig plaatje op. Twee hazen zitten parmantig in een weiland en op mijn handenklap maken ze zich uit de voeten. 
Bij Haren gaat de route enkele kilometers langs de autoweg. Dit zal wel moeten maar het is niet leuk. Veel aangenamer is het pad langs Sassenhein en na 8 km wandelen wordt in het paviljoen aan dit water een kop soep genomen. 
Ons pad voert ons door het buitengebied naar Glimmen en met een trap gaan we naar het viaduct over het spoor. Het eerste stukje woeste natuur, de heide, komt op onze route. Een erg modderig en kronkelend pad voert ons hier doorheen. Ook in dit gebied doet Natuurbeheer aan vernatting, waardoor de berkenbomen staan af te sterven in het landschap.Een zeer triest en ongezond aanzien. Het modderpad gaat over in de bebossing van het recreatiegebied Appelbergen. 
Even verderop op 16km van vertrek, nemen we een kop koffie cq. glas bier in een prachtige oude herberg annex hotel. Het cafe is ingericht met een mooie oude toog, de hoge wanden opgetuigd met een verzameling pijpen, snorrenkoppen en oude prenten. Een lust voor het oog.
Het laatste deel van de etappe van vandaag gaat langs het Noordlaarderbosch en  het natuurvriendenhuis de Hondsrug. De wind wordt krachtiger en de kou navenant. In een weiland wordt een op hol geslagen pink met wel 6 mannen geprobeerd in een wagen te krijgen. Het dier wipt met gemak over de afrastering naar een naburig weiland. Later passeren ze ons met het gekooide rund. Bij Midlaren komen de eerste Hunebedden op onze route. De enige in de provincie Groningen. De gestapelde steenkolossen liggen vlak tegen een onbewoonbare boerderij. Een foto kan niet ontbreken. 
De boerderij even verder krijgt bezoek van een aantal jagers, die door het veld aan komen lopen en een praatje maken met de boer over de m.i.slechte jacht: slechts 1 haas met 8 jagers. Het zal toch niet een van de twee van vanochtend zijn ?
Het laatste stuk naar Zuidlaren gaat over een open vlakte en de kou is bitter en de wind ijzig. We zijn dan ook blij dat we deze "lange" afwisselende route nummer 3 hebben gelopen zonder problemen. Ondanks de kou is het wandelen toch prettig.

klik op de foto's voor een vergroting

vlag van prov. Groningen  en Drenthe