fietsvak italie puglia bari bitonto

Woensdag 10mei Route ZO Gravina di Puglia 140km 1205alt
Vanmorgen zonnig vertrek naar het binnenland. De eerste 30km gaan door olijven boomgaarden. Behoorlijk veel wegdek wat kapot is met hier en daar grote gaten. De wegen gaan langzaam over in weidse vergezichten door een glooiend landschap.
De wegen verder van de kust zijn prima ne ook vooral verkeersarm, eigenlijk eenzaam en verlaten. In Gravina nemen we een cola met een broodje en vertrekken dan voor een echt mooi stuk landschap. Vriendelijk en grootse verre uitzichten. Ca 30km rijden we over een weg waar borden staan, dat ie is afgesloten. Maar het wegdek is de 1e 15km prima, maar dan... Dichtbij het stuwmeer zijn er plekken waar het blank staat, je moet dan een meter of 10 door het water fietsen. Op een plek is een half wegdek gewoon weggeslagen en op meerdere plekken is het wegdek opgebold. Ik denk door overvloedige regen en watergeulen. Waar het wegdek is weggespoeld ligt een dikke laag modder op de weg. Baggeren dus. Na enkele km's wordt het weer een mooi glad wegdek. Verder terug naar Bitonto zijn de wegen errreg rustig en breed. Mooi weer.
Een mooie route vandaag door een afwisselend landschap, dichtbij de kust olijven en verder ervan af tarwe en weiland met soms een kudde schapen. Maar ik heb hier nog geen koe gezien. De 2meter hoge dillesoort staat hier overal langs de wegen, wat het een mooi aanzicht geeft.
ende fietsers. Hans ziet Tom Dumoulin en geeft hem een “zet em op Tom”. Ik zie echt niemand, ik ga thuis de beelden vertraagd bekijken.
Ruim na het voorbijgaan gaan we achter de renners aan en na 5 km is het gewoon verlaten. In de mooie havenstad Trani rijden we ons vast en hobbelen uiteindelijk 1km over marmeren plavuizen van 50 bij 100cm de stad uit. Natuurlijk liggen de stenen hotsebots. Dokkeren heet dat. We dokkeren dus verder naar Barletta om dan weer richting Bitonto te rijden.
Net de stad uit staan weer luchtig geklede dames op ons mannen te wachten. Deze berm-nering was mij bekend van de Koningsweg in Arnhem en in NL al lang verboden, maar in Italië lijkt het nog gewoon te zijn toegestaan. Bij Rome en Pisa zagen we dit en ook hier is het al de 3e plek waar we deze folklore zien met veel te jonge meisjes.
De SP (strada provincial) wegen zijn prima, maar het laatste stuk is weer over de kleine wegen tussen de olijfboomgaarden. Gaten en nog eens gaten. We besluiten om morgen een alternatieve route te maken naar Alberobello over alleen SP-wegen.
Terug in Bitonto is met bier het leed weer snel verzacht, van pijnlijke voeten, zitvlak, handen en rug.







DAG profielen