Fietsvakantie Bari/Bitonto   08 t/m 15 mei 2017

Maandag 08 mei 2017 

Om 11:15 uur kunnen we al op Weeze inchecken. Dan is het wachten en zitten we zo lang zodat we onze handbagage moeten afgeven. De laptop draag ik dus gewoon onder de arm naar het vliegtuig. Goede vlucht met een uitzicht op wat besneeuwde bergtoppen en een paar eilanden in de Adriatische zee. De eilanden Mlyet en Vis liggen heel mooi te blinken in de zee. Daarna volgt een plof op het vliegveld in Bari. Onze bagage laat zeker 15min op zich wachten, maar de taxi naar Bitonto staat al met een bord aan de uitgang. De zeer donker gekleurde chauffeur laat weten dat hij geen woord buiten het Italiaans kent, dus we krijgen erg weinig info op weg naar Bitonto. Op ons adres moeten we nog even bellen naar Evelyn die na 5 min per auto met wat beddengoed arriveert. We krijgen een keurige uitleg over het goed geoutilleerd appartement. 2 kamers, terras en keuken. Het ziet er prima uit allemaal en ze zegt dat het brandnew is. Ook de WiFi is perfect.
De fietsen worden in elkaar gezet en we zijn dan om 17:30uur klaar om naar een terras te gaan. De zon komt door maar, veel terrassen zijn er niet in Bitonto, dus we besluiten in een kleine overkapping ons bier te nuttigen. Dit halen we binnen aan de tap, waar een flesje pils slechts 1euro kost.
's Avonds gaan we ergens in de stad eten. We slenteren hiervoor kriskras door de nauwe straten om ergens te belanden, waar ze pizza en meer hebben.
Binnen is alles betegeld en natuurlijk een mega TV aan de wand. De ober en de kok kunnen beide alleen Italiaans, maar we begrijpen van de kok dat hij een maaltijd voor ons zal serveren voor 10euro pp.
Wel 8 voorgerechten, antipasta, vis, tomaat op geroosterd brood, pepers, vis, een soort rundvlees rondjes, scampi’s en ‘n soort schijfjes biet in zuur.
Daarna krijgen we een pizza a la chef die lekker belegd is met spek en worstjes. Het geheel is erg lekker.
 
Dinsdag 09 mei 2017 Route NO,  Mola Di Bari.  110Km 550alt
Onze 1e trip gaat naar de NO kust, Mola di Bari. Eerst een geocache die door een NL is gelegd en sinds maart is gepubliceerd en nog steeds nog maar door 1 geocacher is gelogd. Wij kunnen dus deze cache die aan het hek op een viaduct zit als 2e loggen. Zowaar een STF in Italy.  De route gaat dan door een druk Bari. Een stad met 320.000 inwoners, hoofdplaats van een regio met 1,2 miljoen mensen. Het is net de laatste dag van het jaarlijkse st Nicolaasfeest, de straten en boulevard zijn afgezet voor autoverkeer en er staan overal eet en vertier tenten en kramen en er staat een kermis. Op een van de pleinen is nog een gebedsdienst bezig in een uit hekken opgetrokken buitenkerk. Een soort maquette.
De Sinterklaas van Bari heeft een bijna zwart gezicht maar is dezelfde als de onze. Hier is hij de patroon van de zieken en handelslui.
We rijden langs de kust tot Mola di Bari om dan landinwaarts te fietsen en met een wijde boog weer naar Bitonto te fietsen. Veel zon, maar in het zuiden dreigen donkere wolken ons plezier te verstoren, maar we zullen er helemaal geen last van krijgen.
De eerste trullo in een olijfboomgaard. Een hele zone olijven landschap ligt in de eerste 20km langs de kust. Iets verder van de kust heel veel kersen boomgaarden die nu aan het kleuren zijn. Heel af en toe zien we de plukkers tussen de bomen. Verder heel veel druiven, die allemaal met plastic zijn bedekt. Ook enkele grote percelen met zonnepanelen. (Dat zet tenminste zoden aan de dijk.)
Kleine smalle wegen, die op sommige plekken blank staan van de regen van afgelopen nacht.
Terug in Bitonto weer een paar bier bij het 1 euro café vlakbij ons appartement.
's Avonds een wandeling langs het station en door de stad naar de poort bij de oud stad, aan de brug over de watervrije, maar brandnetel rijke rivier.
Een Paulaner bij een bar aan een pleintje, waar een groep jongens aan het voetballen zijn. Daarna door de stad naar de ronde burcht bij een pizzeria aan een leuk terras, waar heel veel jongeren een drankje maken. Op het menu een bladzijde met Pizza Blanca. Pizza zonder tomaat, dus het kan wel.
Ik heb een pizza blanca gegeten en hij was erg lekker.
Op weg naar huis nog voetbal gekeken van Juventus-Monaco  2-1. Dus Italië blij, want ze gaan naar Cardiff voor de finale tegen waarschijnlijk Real.

Woensdag 10mei  Route ZO  Gravina di Puglia  140km 1205alt
Vanmorgen zonnig vertrek naar het binnenland. De eerste 30km gaan door olijven boomgaarden. Behoorlijk veel wegdek wat kapot is met hier en daar grote gaten. De wegen gaan langzaam over in weidse vergezichten door een glooiend landschap.
De wegen verder van de kust zijn prima ne ook vooral verkeersarm, eigenlijk eenzaam en verlaten. In Gravina nemen we een cola met een broodje en vertrekken dan voor een echt mooi stuk landschap. Vriendelijk en grootse verre uitzichten. Ca 30km rijden we over een weg waar borden staan, dat ie is afgesloten. Maar het wegdek is de 1e 15km prima, maar dan...  Dichtbij het stuwmeer zijn er plekken waar het blank staat, je moet dan een meter of 10 door het water fietsen. Op een plek is een half wegdek gewoon weggeslagen en op meerdere plekken is het wegdek opgebold. Ik denk door overvloedige regen en watergeulen. Waar het wegdek is weggespoeld ligt een dikke laag modder op de weg. Baggeren dus. Na enkele km's wordt het weer een mooi glad wegdek. Verder terug naar Bitonto zijn de wegen errreg rustig en breed. Mooi weer.
Een mooie route vandaag door een afwisselend landschap, dichtbij de kust olijven en verder ervan af tarwe en weiland met soms een kudde schapen. Maar ik heb hier nog geen koe gezien. De 2meter hoge dillesoort staat hier overal langs de wegen, wat het een mooi aanzicht geeft.

Donderdag 11 mei route Z  Altamura  121km 810alt
Vandaag is het bewolkt en het zal flink gaan waaien tot wel 12m/s, ca 6 Bf.
Als we Bitonto uitrijden krijgen we gezelschap van een Italiaanse wielrenner. We wisselen wat taal uit en hij gaat mooi op kop rijden. Maar de weg gaat ook iets omhoog en ik kan zijn tempo niet bijhouden. Dus neemt Hans weer het kopwerk over en rijdt de Italiaan uit ons zicht. Ook vallen er zelfs enkele druppels uit de onheilspellende wolken. Maar het blijft verder droog de hele dag. Het is echt stoempen tegen de wind en zeker als we in het open landschap komen, buiten de olijfbomen gordel. Geen huis te bekennen. Vandaag wel 4 koeien gezien en 6 paarden. Bij Altamura ligt een sinkhole. We zagen dit thuis met het plannen van de routes omdat er een cache lag bij wat hoogtelijnkringetjes. 700m doorsnee en 90 m diep. Een bijzonder karstfenomeen in het landschap. In de buurt moeten we ook een kudde schapen voorbij die op de smalle weg lopen. Mooi om te zien hoe de herder de ca.100 schapen aan de linkerkant van de weg laat lopen en zonder hond, zodat wij kunnen passeren. Het waait echt hard en dat maakt de temperatuur ook niet hoog. Het is fris en we eten in Altamura niet op het terras maar binnen. Als we weer naar buiten gaan voelt het dus koud. Net buiten de stad heb ik weer een lekke band. Naar thuis blijkt is het nu een snake beet, Dat ligt dus aan een gat in de weg, die er vooral in de bebouwde kom heel veel zijn. Vooral de eenzame wegen zijn van heel glad asfalt wat lekker rijdt. En vandaag naar het noorden met de wind in de rug zeer zeker. We vliegen, wat overdreven, maar het gaat wel erg lekker, naar Bitonto. Bij een plaats ca 8km voor onze thuisstad is de weg gewijzigd, omdat er een autoweg wordt aangelegd. Het is even zoeken om deze hindernis te nemen maar ook dat lukt. In Bitonto ga ik meteen een nieuwe achterband kopen van een voor mij onbekend merk en maar 12€.

Vrijdag 12 mei Castello del Monte  112km  860 alt
Vandaag zal het warm worden en de zon is er al vroeg. We fietsen weer richting zuiden de stad uit. De wegen zijn ons bekend en pas na 30km zijn het voor ons het nieuwe. Weer eerst de gordel met olijfbomen en dan het weidse landschap, waar ontzettend weinig huizen staan. Er staat nog best wat wind, wat het stoempen van mij nog zwaarder maakt. Ik heb het zwaar, pijn in voeten, zitvlak, handen en rug. Het gaat moeizaam. Na 60km komen we bij Castel del Monte. Een bombastisch groot mooi kasteel op een heuvel van 520m. Alles is 8hoekig en de muren zijn 2,5m dik. Het geheel is van licht marmer gemaakt en de ingang is mooi afgewerkt met meer-kleurige steen. Waarom het door Frederik II is gebouwd is een beetje duister, maar waarschijnlijk als jachtslot. Veel toeristen en veel bussen, waaronder ook Amerikaanse mensen, maar ook veel schoolkinderen die vooral mijn fiets als beautiful en nice betitelen. Maar Wilier lijkt bij iedereen bekend als een Italiaans merk en het staat er trouwens ook op. De Kuota van Hans kent men niet, terwijl het ook Italiaanse makelij is.
Na een panini met cola gaan we weer verder en komen dichter bij Bitonto weer op het zelfde stukje autoweg als gisteren, waar we weer snel van af gaan. Blij ben ik als we weer terug in Bitonto zijn, na een zware dag met veel zon en daardoor warm.  Onderweg scoren we nog een paar geocaches, die hier erg spaarzaam zijn uitgebracht. Ook zijn ze soms verdwenen en zeker al lange tijd niet gelogd. Natuurlijk wordt er weer afgeblust met Dreher bier bij het 1€ caffeteria in de cabine langs het trottoir.

Zaterdag 13mei  Molfetta-Barletta  118km  540alt
Vanmorgen prachtige zonnig en het beloofd niet te heet te worden. We fietsen naar de kust en nemen daar de weg langs de zee. Er zijn veel fietsers ook op weg naar Molfetta de startplaats van de Giro vandaag. Een mooie haven die helemaal roze is aangekleed met vlaggen en foedralen. Het is er poepdruk en met onze fietsen zijn we even hinderlijk als de moeders met hun maxi-cosi wandelwagens.
Na een drink gaan we wachten tot de karavaan vertrekt. Dit duurt zeker 1,5uur. Een hectisch spektakel en als de politie voorbij gaat om de weg te banen, gaan daarna weer veel mensen gewoon oversteken. Uiteindelijk komt de reclamekaravaan langs en ruim daarna de start. Ik film het maar zie eigenlijk alleen maar flitsende fietsers. Hans ziet Tom Dumoulin en geeft hem een “zet em op Tom”. Ik zie echt niemand, ik ga thuis de beelden vertraagd bekijken. (En 15 dagen later wint Tom Dumoulin als 1e NL man de Giro).
Ruim na het voorbijgaan gaan we achter de renners aan en na 5 km is het gewoon verlaten. In de mooie havenstad Trani rijden we ons vast en hobbelen uiteindelijk 1km over marmeren plavuizen van 50 bij 100cm de stad uit. Natuurlijk liggen de stenen hotsebots. Dokkeren heet dat. We dokkeren dus verder naar Barletta om dan weer richting Bitonto te rijden.
Net de stad uit staan weer luchtig geklede dames op ons mannen te wachten. Deze berm-nering was mij bekend van de Koningsweg in Arnhem en in NL al lang verboden, maar in Italië lijkt het nog gewoon te zijn toegestaan. Bij Rome en Pisa zagen we dit en ook hier is het al de 3e plek waar we deze folklore zien met veel te jonge meisjes.
De SP (strada provincial) wegen zijn prima, maar het laatste stuk is weer over de kleine wegen tussen de olijfboomgaarden. Gaten en nog eens gaten. We besluiten om morgen een alternatieve route te maken naar Alberobello over alleen SP-wegen.
Terug in Bitonto is met bier het leed weer snel verzacht, van pijnlijke voeten, zitvlak, handen en rug.

Zondag 14mei Alberobello  163km 975alt.
Opnieuw prachtig zonnig weer. Onze langste rit staat voor vandaag gepland. Het moet er erg mooi zijn, ook hebben we wat plaatjes gezien toen de Giro daar op vrijdag arriveerde. Gisteren waren vooral de kleine wegen weer slecht en we hebben ook stukken gehad over de Strada Provincial die eigenlijk perfect waren en ook nog eens rustig. We hebben voor vandaag een nieuwe route gemaakt over alleen SP wegen. We vertrekken rond 9 en koersen opnieuw weer door een olijfbomen landschap. Maar al snel komen de in plastic gehulde druivenvelden. Alles zit onder de plastic. Dan weer een zone met veel kersenbomen en in de buurt van Alberobello waar ook steeds meer trulli te zien zijn, is het landschap meer velden met weiland en akkers. Ook al weer enkele koeien gezien.
Alberobello is heel erg toeristisch, maar ook erg mooi en zeker de moeite waard. Een straat met alleen restaurantjes en prullaria. Nauwe steegjes omhoog waar alleen maar trulli aanliggen. We nemen een pauze met cola en zoete croissants, net als vanmorgen in Bitonto. In Bitonto was de Spar dicht en we moesten dus naar het coffeteria, waar ze enkel zoetigheid verkopen. Dus zonder gebakken eieren en stevig brood op pad gegaan en het is tot hier prima gegaan. Op de terugweg weer enkele stops gemaakt voor een cola of foto.
Terug in Bitonto weer vochtbalansen met Dreher pils en ’s avonds weer een pizza op het terras waar veel jongeren zitten, maar het is een van de weinige buitenterrassen. Ook hier wordt een joint gerookt, net als op andere plekken in Bitonto. Je ruikt de hasj vaak in de stad met ca 50.000 inwoners.

Maandag 15 mei 2017  terugvlucht
Vanmorgen nog ontbijt met verse broodjes van de Spar en gebakken eitjes.
Hierna de fiets in het koffer, wat altijd weer een hele klus is.
Dan wachten en nog even wat foto's maken in de kathedraal met daglicht, koffie en wachten.
Om 12:45uur komt de taxi al voorrijden en brengt ons naar het vliegveld. Goede vlucht met  een mooi uitzicht over Kroatie en bijna thuis op Kevelaer. Onze meisjes komen ons weer ophalen.

Een heel mooie week fietsen in goed gezelschap zit er helaas weer op.
Hans thnx.