Ma 14-aug-2006
Vanmorgen regen in Rennweg en na het ontbijt nog steeds regen en verder
naar het zuiden nog meer regen.
Via de Würzenpass gaan we Slovenië binnen en verlaten we Europa en de
Euros. Nu is het Sloveens geld en Kroatische Kuna’s die de volgende
dagen bepalen. Na Kranjska Gora komen we op de autobahn die van de
Karawanken tunnel komt. Slovenië is nog lang niet klaar met de autowegen
en er zijn slechts enkele autobahn kilometers die echt klaar zijn. Net
voor Ljubljana moet er tol betaald worden en met een weidse boog om de
stad gaan we richting Zagreb. De regen stort soms neer, dan is het weer
droog of miezert het maar de meestal is het nat. Bij Novo Mesto vergeten
we richting Karlovac te gaan en moeten we na een 10-tal km weer omkeren
om de route weer op te pakken. We besluiten om naar de kust te gaan en
later op de terugweg naar Italië de Plitivice meren aan te doen. De
weerberichten zijn slecht en pas vanaf woensdag zal het droger worden.
We passeren bij Metlikovac de Kroatische grens en de weg is droog. Een
eind verder schijnt de zon.
Kroatië heeft flink wegen aangelegd na de oorlog. Een gloednieuwe (tol)
weg gaat dwars door het achterland richting kust naar Rijeka en naar het
zuiden Split. We buigen af ter hoogte van Senj en in zonovergoten Senj
zoeken we een onderkomen voor vannacht. Bij een kamerbureau kunnen we
een kamer krijgen voor € 38 lo. Een meneer brengt ons per auto hoog
boven de stad om de kamer te bekijken. Aan het eind van een erg steil
weggetje ligt onze kamer met uitzicht over de Kvarner baai.
Als we weer beneden zijn gebracht gaan we met wat boodschappen met de
auto omhoog en nestelen ons op het terras. Het weer slaat om en de
bewolking neemt toe en Truus huivert. Het is nu 18:25uur.
In Senj is een soort carnaval vandaag en de Yugo-muziek galmt omhoog. We
gaan vanavond een kijkje nemen.
Als we naar beneden gaan, komt ons de muziek al tegen. Veel mensen op de
been en verklede groepen trekken met harde muziek door de straat.
Romeinen, verklede bloemen, Vestaalse maagden, oermensen etc. Een bonte
stoet. We proberen in een van de restaurants eten te krijgen maar we
worden doorverwezen naar even van de route. Op een leuk terras eten ook
nog eens niet verkeerd. Als de optocht voorbij is, wordt het terras erg
druk en krijgen we zomaar opeens de rekening. We houden immers een tafel
van 4 bezet !!!.
We gaan onze klim omhoog, ca 300 stappen klimmen. Moe als een maai gaan
we tebed. Tot laat in de nacht is er harde muziek en om middernacht is
er vuurwerk.
|