27apr t/m 11 mei 2002
"Het Beste Van Malaysia"
|
|
Vakantie Malaysia, |
Rondreis 27apr t/m 11 mei 2002 |
FOX "Het Beste Van Malaysia" |
| foto's Internet | verslag | home | vakanties | |
| Kuala Lumpur | Taman Negara | Kota Bahru | Penang | Langkawi |
klik op de foto's voor een vergroting
Vakantie rondreis" Het Beste van Maleisië"
27april
t/m 11 mei 2002
-
KUALA LUMPUR - Za
+ Zo 27+28 april 2002 Om
7uur werden we weggebracht naar het station in Helmond door Jac en de
trein van 07:24uur nog gehaald naar Schiphol. Perfect volgens schema op
Schiphol, worden Truus de tickets al in de hand geduwd door de gastvrouwen
van Fox. Dit enkel door het zichtbaar blauwe label van Fox aan de koffers.
Lekker vroeg ingecheckt, waardoor we natuurlijk weer raamplaatsen kunnen
bedingen. Het vertrek duurt lang en de reis begint ongeveer 1½ uur te
laat. Mooi
vliegtuig een Boeing 777-200 voor ca. 350 personen. Een kussentje en plaid
voor elke stoel. 5 video's, 20 radiozenders, gratis hoofdtelefoon, tv
spelletjes oa. schaken en patience; mooie stewardessen, smakelijk eten,
etc. De vlucht gaat via Duitsland, Tsjechië, Hongarije, Roemenië,
Bulgarije, Turkije, Iran, Pakistan, India. De route kan via een apart TV
kanaal gevolgd worden. Onderweg zien we nog een prachtige zonsopkomst, met
een vuurrode gloed in pikdonkere onweerswolken. De vlucht duurt wel erg
lang, 13uur, waardoor we gebroken op KLIA = Kuala Lumpur International
Airport landen. Hier worden we opgewacht door onze gids Robert-Jan Peters.
Met een treintje gaan we naar de bagageafgifte. Ook hier weer lang
wachten. Op KLIA probleemloos de eerste Ringits gepind. KLIA
Sepang is een nieuwe moderne luchthaven op 75km van KL=Kuala Lumpur. Onze
groep is nu bekend, 9 personen als groep in de groep en nog een gezin van
4 personen en 4 stellen, totaal 21 personen. Onderweg in de bus naar KL
rijden we door een groen maar gecultiveerd (olie)palmbomen landschap. In
de stad KL met ca. 1.500.000 mensen, staan veel hoge en grote gebouwen.
O.a. de Twintowers die 451m hoog zijn van de staatsoliemaatschappij
Petronas en de TV toren, die met mast nog enkele meters hoger is. Ons
hotel heet Swiss Garden met 4* en ligt centraal in de stad. Onze kamer 606
ziet uit op de hoge moderne gebouwen en beneden achter het hotel de
groezelige rommel van armoedige werkplaatsen. Op het plafond in de kamer
een pijltje richting Mekka met de tekst Kiblat. Verder TV, bad en een goed
bed. Eerst
eten we wat in de buurt van het hotel en gaan daarna slapen. Het
weer is erg warm en vochtig en veel bewolking, alsof het elk moment gaat
regenen. Na
een paar uurtjes geslapen te hebben, gaan we te voet naar Chinatown, via
een stinkende drukke weg langs het centrale busstation. Om 17uur begint
het te regenen uit de dreigende bui. We schuilen langs de weg en om
17:20uur als het over is, lopen we verder. In
Chinatown ontwaken de winkeltjes en eetstalletjes langs de weg. Op simpele
krukjes en aan campingtafeltjes wordt het "restaurant" langs de
kant van de weg gedreven. De saté wordt boven rokende en vlammende
houtskool gebakken. Lekkere kippensaté met pindasaus gegeten. Als
het donker is om 19:30uur wordt het echt druk. De mensen persen zich door
de smalle looppaden van de marktkramen. Een drukte van belang. De TV-toren
en de Twintowers staan prachtig verlicht te pronken in de stad. Vanavond
vroeg te bed. Maandag
29 apr 2002 Om
7:30uur ontbijt. Het buffet is uitgebreid. Warme rijstgerechten, omelet,
gekookte eieren, Chinese soep, melk en yoghurt met muesli's, fruit,
geb.spek, deeggebak, bami, vis etc. Om
9uur gaan we per bus op Citytour. Eerst gaan we 11km buiten de stad naar
de Batu Caves. Via 272 treden is dit Hindoe heiligdom boven in
druipsteengrotten te bereiken. KL heeft een grote bevolkingsgroep Indiërs
die hier hun grootste tempel hebben. Veel afbeeldingen en beelden van de
Hindugoden en offertafels. In de druipsteengrot in deze berg wonen veel
vogels en de apen zijn ook beroemd en berucht. Het is er nog erg rustig zo
vroeg in de morgen. Enkele Indiase mensen bezoeken de caves om gunsten te
vragen van de goden. Ze bidden met de handpalmen tegen elkaar in de
richting van de beelden om de goden hun gunsten te vragen. Met name de
oude mensen, die de trappen hebben bedwongen, worden hier erg religieus! Van
boven af heb je een mooi uitzicht over de hoge gebouwen van KL. Beneden
bij de parkeerplaats zijn de terrasjes en winkelstalletjes. GEEN gepluk om toch maar te kopen. Hier kun je vanalles eten
zoals o.a. vogelnestjes. Bij de kraampjes staat ook een stukje met hout,
houtsnippers en schilfers en poeders. Op mijn vraag wat dit is, wordt
geantwoord: Malaysisch viagra. Met een gebaar erbij, niet bedoeld voor
jou! Na
de caves gaan we de tinfabrieken in Selangor bezoeken. KualaLumpur is
ontstaan door de vondst van tin. De Chinezen vonden tin en in de mijnen
werden o.a. Indiërs als werklui gehaald. Hierdoor zijn de verschillende
bevolkingsgroepen bij elkaar gebracht. We
krijgen een rondleiding door de fabriek en hierna, hoe kan het anders,
wordt een 7-up drankje in een tinnen kroesje aangeboden in de winkel. We
kunnen uiteraard uitgebreid de mooie kunststukjes bewonderen. Van
schaakspellen tot kerstgroepen. Van prijzenbekers tot fruitschalen.
Kantoorartikelen etc. De prijs is navenant. Er is ook een zilverafdeling,
waar een volledig gedekte fraaie tafel in zilver is opgesteld. Hierop een
mooie sierzwaan van ca. 80cm hoog à
ca. €100.000. Buiten voor
de fabriek staat de grootste tinnen bierpul ter wereld volgens het
Guinness-boek. Hier worden uiteraard foto's gemaakt en binnen kunnen de
tinnen fotolijstjes worden gekocht. De
volgende stop is bij het koninklijk paleis. De vorige week geïnstalleerde
gekozen koning is thuis. Elke 5 jaar wordt door de 13 Maleisische
staten een van de sultans tot koning gekozen. Een democratische koning. De
president heeft een wet door het parlement laten goedkeuren voor het
herinvoeren van de doodstraf. De nieuwe koning heeft al laten weten dat
hij deze wet niet zal ondertekenen. Zo zal de doodstraf de komende 5 jaar
niet worden uitgevoerd. Voor de poort van het paleis, wat een voormalig
zomerverblijf is van een rijke tin-Chinees, staat aan beide zijden een
wacht en een wachter te paard. De stokstijf staande wacht met een
lendendoek van brokaat, is een dankbare fotomate voor Japanse meisjes. Een
voor een gaan ze met hem op de foto. Op het paard zit een jonge jongen die
iets minder in de plooi zit, hij geeuwt uitgebreid. Een soldaat met een
normaal uniform strijkt de plooien van de wachters uniformen glad en haalt
met een doekje de korreltjes uit de ogen bij het paard. Dan
wordt naar de Twin-torens gereden. De 451m hoge blinkend stalen
constructie van de staatsoliemaatschappij Petronas staat deels nog steeds
leeg sinds 1996. Ze zijn het symbool van de vooruitgang van Maleisië Op
de eerste 6 van de ca. 100 etages van de is een mooi winkelcentrum met
luxe ruime winkels. Op de 2 etage is een groot food-centrum. Je kunt alle
denkbare eetwaar kopen aan de zijkant en nuttigen in de binnenruimte. O.a.
een sushi treintje waar je een langskomend gerecht kunt nemen en opeten.
In oppervlakte groter dan in Oberhausen. Morgen willen we de Twin-torens
bezoeken. Robert-Jan raadt aan om dan vroeg te gaan. Elke dag gaan er max.
800 personen naar de brug tussen de 2 torens op de 43e etage
(gratis). Je kan het kaartje ophalen waarop dan de tijd staat waarop je
met de lift omhoog kan. Het
volgende item is het oorlogsmonument. De Maleisiërs hebben in 3 oorlogen
gevochten. 14-18 voor de Engelsen, 39-45 tegen de Jappen in Maleisië en
bij opstanden tegen de communisten in de 70-jaren. Het monument laat
strijdende soldaten zien, met opvallend westerse gezichten. De
overwonnenen zijn duidelijk Jappen en liggen aan hun voeten. Toch raar dat
de overwinnaars met Europesche gezichten werden afgebeeld. Omdat een
bezoek aan de nationale moskee ongelegen is, vanwege een gebedsdienst op
dit tijdstip rijden we er slechts langs. Een grote groene paraplu met 18
plooien de 13 staten uitbeeldend en de 5 geboden van de Islam. Hierna
gaan we naar het Sultan Abdul Samad paleis. Een prachtig paleis in
oosterse stijl met klokkentoren ala BigBen en mooie koperen uivormige
boltorens. Achter dit paleis
stromen de 2 rivieren (Kelang en Gombak) samen, waar KL is ontstaan. Snel
in de bus, want na een flinke donderslag begint het tropisch te
stortregenen. Bij
het hotel om ca. 15uur kunnen we verder onze gang gaan. Om 17uur kan ik
internetten in het hotel en mail ik naar onze vruchtjes. Omdat
het maar steeds blijft hozen, besluiten we om in het hotel te eten.
Buffetdiner, goed en uitgebreid maar duur voor onze begrippen. €33. Maar
op straat eten is authentieker. Je proeft meer het dagelijkse leven. Ook
Robert-Jan eet vanavond hier, maar de meeste anderen van de groep gaan
ondanks de regen buiten de deur eten. Dinsdag
30 april 2002 Vanmorgen
vroeg op voor het ontbijt. Om 7:30uur lopen we richting Twintowers. Als we
om 8:15uur daar komen, sluiten we aan in de rij voor een gratis kaartje.
Het rvs monster staat te blinken in de zon. Om 08:30uur mogen we binnen
het kaartje afhalen, onze lift naar de brug gaat om 9:30uur. Tot die tijd
gaan we het SuniaPlaza winkelcentrum in, waar nog alle winkels open moeten
gaan. Wel is er koffie te krijgen en met een plaatsje aan het raam kijken
we uit over het prachtig aangelegde park en de hoge kantoorgebouwen in de
buurt. De "familie" van de Foxgroep is iets later bij de torens
gekomen en heeft kaartjes voor 10:15uur. Met de lift gaan we in 43
seconden omhoog naar de 41e etage op 170m. Hier is de 40m lange
en 750 ton zware brug naar de andere toren. We mogen 7 minuten sightseeing
en foto's maken. Het is redelijk helder weer en het zicht is fantastisch,
misschien door de vele regen van gisteren en vannacht. We maken 15 foto's
en als we beneden zijn opnieuw enkelen. Zeer de moeite waard. We
gaan lopend naar het stadscentrum. Bij het Maleisisch Verkeersburo hebben
we nog enkele folders opgehaald en na een mierzoete koffie op een terras
lopen we onder langs de TV-toren. NB: als je normaal koffie besteld krijg
je alles erin, dus mierzoet en romig. Een "kopi-o" is onze
koffie met de melk en suiker los. Deze TV-toren is nog enk. meters hoger
dan de Twintowers, maar ligt ook nog op een heuvel. In het centrum van KL
loopt een soort monorail in het midden boven de straat. Men is bezig
hiervoor diverse stations te bouwen. We
gaan een ander winkelcentrum in, Lot10. Ook een mooi,luxe en airco gebouw.
In de centrale middenruimte is een auto verkoop. Veel personeel die niets
te doen hebben. Hoe kan dit bestaan? Later
lopen we door de hitte weer naar een ander winkelcentrum. BB-plaza ca.
700m van ons hotel. Dit is een wat ouder en voller gebouw en minder luxe
uitstralend, maar wel groter. Veel gangen in de 6 etages, zodat elk deel
een eigen kleur heeft. Er blijft ons een afritsbroek voor Ger en enkele
t-shirts voor beiden aan de vingers hangen. Hier ook weer veel personeel
en weinig kassawerk.?? De
lunch gebruiken we in de PizzaHut. Ook weer een Uncle Sam instituut. Zoals
men hier dweept met alles wat Amerikaans is. Als
we de voeten moe hebben, breekt de hemel weer open voor de
"afternoon-shower with thunder". Nadat de regen ca. 1 uur heeft
geduurd kopen we elk een paraplu ook te gebruiken als parasol. Hiermee
lopen we door de regen naar SwissGarden. Na een douche en rust voor de moegelopen voeten, gaan we 's avonds
toch weer terug om te eten bij een Tandoori restaurantje bij het BB-plaza. -
TAMAN
NEGARA - Woensdag
1 mei 2002. Vroeg
uit de veren! 07:30uur vertrek naar Taman Negara. Het jungleverblijf.
Alweer regen vanmorgen, niet veel maar toch. De hele weg tot bijna voor
Tembeling regent het. Jammer. Het
landschap wordt er ook niet
vrolijker van. Het is toch al eentonig, dicht groen begroeid. Voor het jungleverblijf hebben we een over-night bag ingepakt,
kleding voor 2 nachten. Dit omdat de boot waarop we gaan niet zo geschikt
is voor grote koffers. In Tembeling bij de bootafvaart naar Taman Negara
schijnt de zon en als we buiten eten is het dus heet. Om 14uur vertrekt de
longtail boot voor de 60km naar het ressort in de bush. De hele weg regent
het opnieuw, wat natuurlijk erg goed is voor al het groen langs de oevers,
maar minder voor ons toeristen. Je zit op de bodem op een kussentje, maar
eigenlijk onder de waterspiegel. De buitenboordmotor raakt soms de kiezel
in de ondiepe ca. 50m brede rivier. De vaargeulen zijn met drijvende
plastic drankflessen aangegeven. Erg divers groen, bomen en struiken,
palmen etc., maar weinig bloesem. Geen wild en af en toe vogels, zoals
ijsvogels. Bij het ressort staat een kudde wilde buffels op de oever. De
mensen, gelukkig niet wij, die voor in de boot zitten, worden door het
spatwater en de regen zeiknat. Ondanks de hoge temperatuur 32 oC is het
door de snelheid van de boot en laag op het water fris. Onze fleece truien
komen goed van pas. Het
resort is op een hoogte boven de rivier gebouwd. Het bestaat uit ca. 100
vrijstaande houten chalets op palen, ingericht voor 2 personen. Inclusief
airco, ventilator en balcon. Er
kunnen diverse optionele excursies worden gedaan. Zoals de junglenacht
trek volgens de Fox-gids. Hiervoor werd een zaklamp, regencape en
afritsbroek gekocht. Nadat we 's avonds met de groep op een van de vele
bootjes aan de overkant gegeten hebben, draait de restauranteigenaar een
video. Hierop daalt de animo voor een natte jungletocht in het donker
dusdanig, dat niemand van onze groep nog interesse heeft. Het wild wat er
getoond wordt, zijn motvlinders, wormen en andere kleine en zeer kleine,
ook belangrijke jungle bewoners, maar toch niet interessant genoeg om
doorweekt te raken en bloedzuigers te trotseren. Bovendien is de tocht
voor het grootste deel op het ressort. Jammer van de aankopen, maar de
economie is weer gesteund. Afgesproken wordt om morgen met Robert-Jan een
tocht te lopen naar de Canopee, de luchtbrug door de kruinen van de bomen.
De entree van Taman Negara is 1RM = €0,30 en fotolicense 5RM. Donderdag
2 mei 2002. Goed
geslapen. Ondanks of dankzij de geluiden van de jungle. Boven het
constante geluid van onze lekkende airco is toch het geluid van de vogels
en insecten te horen. Om 5:45uur komt hier nog de oproep van de imam voor
gebed bij. Een ca. 30 min. durende spektakel, waar de man hoorbaar zijn
laatste adem inlegt. Soms moet hij even op adem komen voor de volgende
frase Dit
is jungle, dit is Maleisië We zijn nu in de staat Terenganu die met de
staat Kelantan streng islamitisch zijn. In het winkeltje op het ressort is
ook geen bier te krijgen wegens het geloof, enkel voor 14RM=€4,20 per
glas in het restaurant. Wat flink doorzakken behoorlijk prijzig maakt. Na
het ontbijtbuffet, opnieuw weer groots opgezet, wordt er verzameld om
09:45uur voor de jungletocht naar de canopee. Een 1,5 km lang pad door de
jungle, vettig ongelijk en moeilijk. Bijzondere bloemen van een palmsoort
en 2 duizendpoten van 20cm. zijn de meest opvallende zaken in het
dichtbegroeide groene decor. Hoge kaarsrechte bomen (tualang=kombest hout)
torenen uit boven de groene lagere begroeiing. Snikheet, maar vooral
vochtig. De
canopee is een 500m lange hangbrug van boomtop naar boomtop. Slechts 4
personen mogen tegelijk op de heftig wiebelende en zwalkende brug. De
langste over(hang)brugging is ca. 100m. Het thrill moment is groter dan
het natuurschoon of leermoment. Toch een mooie attractie. Om
12uur zijn we terug in het ressort en gaan we rusten en eten. Om
16:45uur is de excursie naar de orang-asli per boot. Met ca. 20 personen
worden we in 2 boten stroomopwaarts gevaren. Enkele stroomversnellingen
passeren we zonder problemen. Onderweg passeert een groep autoband
rafters. Na 20 min varen komen we aan bij een groep van de Batik-stam. 7
families en ca. 40 personen. Het zijn nomadisch levende mensen, die als er
een sterfgeval is gaat verhuizen. Ze leven in hutten met palmbladeren en
huizen op latten roosters. Hieronder is net ruimte voor het houden van
enkele kleine kippen. Ook hier komt de "beschaving": het
hardrockcafé T-shirt hangt te drogen aan de waslijn. Bij de eerste hut is
de lijn een liaan, bij de volgende hut een koord. Ook het dak is bij 2 van
de 6 hutten extra waterdicht gemaakt met plastic zeil, schijnbaar
betrouwbaarder dan lagen palmblad. Ze leven van de jacht met giftige
blaaspijpen op klein wild, eekhoorns, vogels en apen. Geen grote
zoogdieren, want daar heeft men respect voor en worden niet gegeten. De
mensen zitten diep in de hutten, de flitsende camera's verafschuwend??
Bart heeft een digitale camera en laat de gemaakte foto meteen aan de
mensen zien. Toch is het gênant om zo opdringerig te fotograferen. Later krijgen we een demonstratie pijlblazen en we mogen het ook
proberen. De stam wordt betaald voor de excursie, maar de overheid eist
dat de kinderen onderwijs volgen. Met het geld wordt inkopen gedaan in het
dorp. Er wordt stevig filtersigaretten gerookt. Ik heb geen boot gezien, maar ze vissen weinig. Hun bejaarden en
zieken wonen op een vaste plek stroomafwaarts, een soort bejaardenhuis. Op
de terugweg wordt Truus zeiknat. Ze krijgt de volle laag bij een
stroomversnelling. 's
Avonds met de groep gegeten aan de overkant van de rivier, bij Familia. De
plaats heet Kuala Taham. -
KOTA BAHRU - Vrijdag
3 mei 2002. Vanmorgen
vroeg op: 6:3ouur. 8uur vertrek per boot naar Kuala Tembeling, de
"bewoonde" wereld. De 1uur en 45min durende tocht stroomafwaarts
verloopt zonder natte kleding. Aan de steiger staat de bus al klaar. Onze
in bewaring gegeven koffers worden gebracht, terwijl wij iets drinken op
een van de terrasjes. Na een busrit van 1,5uur zijn we in Kuala Lipis. Een
middelgrote plaats waar we gedropt worden om te lunchen en inkopen te doen
voor de treinreis. Bij het plaatselijke busstation eten weer kip met nasi.
Er wordt veel vis gegeten en het rundvlees is erg taai. Van beiden zijn we
geen liefhebbers. Hierna duiken we een market in en shoppen wat food om te
overleven tot morgenvroeg. Wellicht zijn we vanavond te laat in Kota Bahru
om nog iets te eten. Bij
het bezoek aan de lokale markt komt er een echte oudere Indiër vragen
waar we vanaf komen en waar we heen gaan. Hij vertelt dat hij in "
the Brittisch Armee" heeft
gediend. Hij praat precies als in de komische TV-serie van het Brits leger
in India. Hierna geeft hij mij een hand, een erg natte, waarvan is niet
duidelijk, maar ik droog de mijne af met een wettie. Daarna nog een ijsje,
net als in NL zijn hier de Solero's en Magnums overal te koop. De
busreis wordt vervolgd door een afwisselender landschap, mooi en
bergachtig. Ook hier weer plantages met de arenpalm voor de palmolie, wat
wordt gebruikt bij de zeepfabricatie. In Gua Masang zijn we ruim op tijd
op het station. We kunnen nog even naar een "schoon" toilet bij
de Kentucky Fried Chicken en hierlangs hebben ze ook bier. In de trein,
die net als bij de NS 30 min. vertraging heeft, hebben we plaats in een
airco wagon. Het is lekker koel, zodat de thermopane beglazing beslagen
is, waardoor je niets ziet. Truus en ik gaan dus naar de kantine wagen,
waar het plofheet is, maar met een open raam een mooi uitzicht naar buiten
is. Na enkele uren door een
afwisselend bergachtig landschap arriveren we in Krai. Hier moet de trein
45min wachten om te wisselen met de nachttrein naar Singapore. DE centrale
stad na Kuala Lumpur voor Maleisië We gaan even de stad in voor een
biertje. Maar bier is bij de moslims niet te krijgen, we worden verwezen
naar de chinees, die minder fundamenteel over alcohol doet. Verder
gaat de reis naar het noorden. Ondertussen wordt het donker en het wordt
"elkaar onderhouden" in de trein. Om 21:45uur zijn we in Kota
Bahru. De bus staat klaar voor het station en we worden door een gat in de
afrastering op een snelle manier de bus in gedirigeerd. Kota Bahru is
streng mohammedaans, de islam is hier de basis van het leven. Ons
hotel is een van de weinige hoge gebouwen in de stad en nieuw en erg lux.
Het Renaissance hotel heeft 5 sterren en er zijn en worden kosten noch
moeite gespaard om dit ook uit te stralen. De glazen deuren met gouden
krukken zwaaien voor ons open en na een welkomstdrankje kunnen we naar
onze kamer, nr. 1209 op de 12e etage. Luxe over luxe. Gangen zo
mooi, ook de kamer is AF! Het sanitair navenant. Grote kamer met een luxe
bureau. Een aansluiting voor de laptop en internet, maar om te internetten
in het hotel is het te laat. Ook
de stad is dicht op een vrijdag avond na 10en. De vrijdag is de zondag van
de Islam en in deze stad wordt dan niet gewerkt. Koffie/thee kan gezet
worden op de kamer en er is zelfs een strijkplank met strijkijzer. Maar
slechts EEN kamerjas en EEN paar badslippers. Zaterdag
4 mei 2002. Alweer
vroeg op, nu om 6:30uur. We worden gewekt door een bandje aan de telefoon.
Weer een uitgebreid ontbijtbuffet! Als we nog even tijd hebben proberen we
een blik te werpen op de presidential suite op de 20e
verdieping. Maar als de deuren open gaan, kijken we uit op beton en
allerlei bouwmaterialen. Ook de etages 19 t/m 15 zijn nog in aanbouw. Het
zwembad is mooi, maar niet groot. Op
naar de beroemde markt van Kota Bahru. In een 4 etages hoog gebouw is een
centrale cour waar de kleurrijke markt wordt gehouden. In de etages
erboven, welke als in een arena erom heen liggen, zijn winkels met de
niet-verse producten, zoals kleding, huisraad, kruiden etc. Ook is op de 1e etage een restaurantdeel. Op de
begane grond staan de bonte versproducten keurig op stellinkjes
uitgestald. Tussen de producten zitten de verkopers, meestal vrouwen. Er
worden ook kippen en vissen schoongemaakt. Het "gesleuns" wordt
in bakken opgevangen of erlangs op de grond. De stank is er dan ook naar.
Het meurt en het is er bloedheet. Na enkele foto's van dit kleurrijke
geheel gaan we snel naar buiten. Een blik naar het koninklijk paleis,
geheel opgetrokken uit hout en de grote toegangsbogen met op elke pilaar
een opengeslagen koran. De koning van de staat Kelantan, is een ietwat
klein gezet manneke en staat prominent met vrouw op grote posters.
Tegenover het paleis is de moskee met gouden koepels. Niet indrukwekkend.
Er schijnt een nog grotere moskee te bestaan, die bij hoog rivierwater
blank komt te staan en wordt daarom de drijvende moskee genoemd. Na
1,5uur verlaten we deze highlight van Kota Bahru en bezoeken de
zilverwerkplaats. Ook een bekend product van deze stad. Na enige aankopen
kan ook dit verplicht nummer als "bezocht" worden genoteerd. Hierna
verlaten we het Noordoostelijke Kota Bahru om het Maleisisch schiereiland
over te steken naar de Noordwestelijke Penang. Een gevoel hebbend dat we
hier te kort zijn gebleven en er meer de moeite waard was om gezien te
worden. - PENANG - Het
landschap is afwisselend en we rijden door enkele grotere plaatsen. Na de
koffiestop in Tanah Merak rijden we soms dicht langs de Thaise grens door
een bergachtig gebied. De
grens is erg natuurlijk gezien de dichte begroeiing zo ver als het oog
reikt De geografische grens tussen deze 2 staten is ook een
godsdienstgrens. Het boeddhisme van Thailand en de islam van Maleisië Bij
de enkele grensovergangen wordt aan de Thaise kant de Maleisiers geboden
wat het eigen land niet biedt. Casino's, alcohol en prostitutie. Ook
een verplicht nummer lijkt de lunch in een restaurant aan een stuwmeer.
Van tevoren moest opgegeven worden of er buffet of a la carte gegeten
werd. Maar als we aan tafel zitten, is het voor de bediening niet geheel
duidelijk, wie nu wat heeft besteld. Ook snelheid is niet hoog, zodat
Robert-Jan en de Maleisische gids, Risjar, de bediening over nemen. Na de
lunch is er nog even tijd om naar beneden te lopen om het hete water van
dit uitgestrekte stuwmeer te voelen. Na
nog een stop om 18uur in Baling (opnieuw bij een KFC vanwege de schone
toiletten), vervolgen we de route door de staat Perak. De ontwikkeling, in
de vorm van industrie wordt steeds meer zichtbaar. Als de kust bij
Butterworth wordt bereikt is het donker. Ook heeft het hier geregend.
Vanaf de 12km lange brug van hier naar het eiland Penang is een mooi
uitzicht over de oevers van dit stedelijk gebied. De stad op Penang,
Georgetown heeft ca 500.000 inwoners. Het was de oorspronkelijke
handelsstad van dit gebied, tot Singapore ging overvleugelen. In
Butterworth is het station van de Oriënt express van Rangoon, Bangkok,
Georgetown, KL naar Singapore. We
rijden via de gore buurten van deze stad en komen bij ons 5***** hotel
B-City-View. We hebben kamer 902 en ook deze is weer groot en luxe. In
Kota Bahru was alles nieuw, hier is alles al enkele jaren oud, maar
excellent. Na een douche ga ik het thuisfront berichten via e-mail en
later gaan we de stad in. Op straat is een groot feest met muziekbands.
Het optreden wordt onderbroken voor de voetbalwedstrijd Arsenal-Chelsea.
De wedstrijd wordt live op reusachtig grote video-walls en keihard geluid
van de BBC overgenomen. Beide goals gaan met luid gejuich en applaus.
Na een bezoek aan het Oriental Hotel gaan we om 0:30uur te bed. Dit
hotel is erg chique en straalt grandeur uit. We mogen van de ober
rondkijken en hij verontschuldigt zich dat hij niets meer kan aanbieden.
Door het restaurant in de tuin, uitkijkend op zee. De grote kroonluchters
en de grote echoënde koepel bij de entree. Het hotel heeft (of had) wat.
Een rustpunt voor de belangrijke passagiers van de Orient-Express. Zondag
5 mei 2002. Na
het ontbijt gaan we onze eigen eilandtrip doen. Morgen organiseert Fox een trip, tegen hoge kosten en geen
bezoek aan Penang-Hill. Vooral dit laatste + de vlakbij gelegen Chinese
tempel stond op ons programma. Lopend gaan we naar de Komptar toren waar
het centrale busstation is. We nemen een bus naar Air Itam waar het
station ligt met de funiculaire trein naar boven. We willen op tijd gaan
omdat het soms erg druk kan zijn en er dan lang gewacht moet worden.
Helaas worden we afgezet bij de tempel en niet bij het station. We gaan
lopend naar Penang Hill railwaystation. Halverwege willen we op een terras
even wat drinken. Aan de linker rij tafels zitten chinezen met witte
overhemden aan, wij gaan rechts aan de tafel zitten. Er komt een jongen
grinnikend naar ons toe en ik vraag om 2 orange juices. Hij zegt:
"sorry, but this is a funeral" en loopt weer een paar passen
weg. Hij draait zich om en zegt dat we wel wat water, dat op tafel staat
mogen drinken. Nadat hij dit nogmaals aanbiedt, ondanks dat ik zeg dat het
hun ceremonie is, accepteren we deze geste. Dan komt er een oudere vrouw,
die vraagt of we wat willen eten. Na weer afslaan en aandringen van haar
kant, zitten we bami te eten op een Chinese begrafenis. De 76-jarige man
was een oom van de vriendelijke vrouw en wordt morgen begraven. Hij ligt
opgebaard onder een foto op A3 formaat onder een geel/wit versierde boog
in de hoek van het terras. Na een vriendelijk dankjewel, lopen we verder. Bij
het station is het niet druk, er is slechts EEN trein voor ons. De
wachtruimte is geaircood, dus ook te hebben. De trein is vol en rijdt heel
langzaam steil omhoog. Hij wordt omhooggetrokken door de dalende trein. In
het midden van het traject is een wissel gedeelte. Boven op ruim 700m
hoogte is een prachtig uitzicht over Penang en Georgetown de stad en de
brug naar het vasteland. Boven is een park waarin een moskee en een
hindoetempel. Langs de eenvoudige huidige tempel wordt nu een nieuwe
gebouwd. De metselaars en schilders zijn bezig er een mooi en heel bont
gekleurd geheel van te maken. Kakelbont wordt alles geschilderd in de
meest wilde zuurstokkleuren. Na enkele foto's en een donatie in de
bouwfondspot, gaan we iets drinken. Er zijn stalletjes met diverse waren,
o.a. T-shirts en huisnijverheid. Hier worden sprinkhanen van palmblad
aangeboden. We nemen er 3 mee naar NL a 1 RM. Mij blijft een T-shirt aan
het lijf hangen a 13RM. Na
de funiculaire rit naar het hoogste punt op het eiland Penang gaan we te
voet naar de grootste Chinese tempel in dit deel van Azië De weg gaat
langs en door een lange kramenmarkt. Vlak voor de tempel is een
supermarkt. Bij de ingang ligt een vijver vol met groene schildpadden. Er
kan andijvie gekocht worden, welke bedoeld is aan de schildpadden te
voeren, hiermee je eigen leven ook lang te maken. Dakpannen waar je je
naam op kunt laten schrijven, ook voor een bepaalde eeuwigheid. De tempel
is mooi, groot en veel rood en goud. Prachtige gouden boeddha beelden en
prachtig beeldhouwwerk. Met behulp van wierookstaafjes wordt de goden
verzocht de menselijke tekortkomingen op te verlichten. Bij de hoogste
pagode wordt entree gevraagd. Maar binnen is het de moeite waard om in de
hoge ruimte rond te kunnen kijken. Goud, goud en nog is goud. De devotie
is gelijk aan de RK. Opvallend zijn de hakenkruizen, op beelden en boven
op de tempel. Hitler schijnt dit gelukssymbool van de Chinezen gepikt te
hebben voor zijn Nazisme. De uitgang kan alleen weer via de bekende
marktkramen route. Prijzen op de artikelen zijn erg nep. B.v. een
maskertje, handgeschilderd kost volgens het etiket 84RM, het is al voor
10RM te hebben. T-shirts van 48RM voor 7RM. Buiten
de tempel weer met de stadsbus naar de scheve Komptar-toren. In het hotel
heb ik nog even gezwommen in het kleine zwembad op de 4e etage. 's
Avonds wilden we op straat gaan eten, maar de chinezen hebben zondag en
vieren dit thuis. Er zijn vandaag geen eetstalletjes langs de weg. Vandaar
dat we in het winkelcentrum in de food-junction gaan eten. Via een
bonnetjes systeem kunnen heel verschillend gerechten uit diverse keukens
worden gegeten. Op de
terugweg naar het hotel ga ik nog even internetten. Als de
"familie" langs komt, moet er even gekeken worden wat Ajax heeft
gemaakt. (Ze zijn kampioen.) Maandag
6 mei 2002 Voor
vandaag hebben we besloten een stranddag te maken. De andere groepsleden
zijn van het dagje strand flink verkleurd en wij willen ook een tintje
bruiner naar huis. Omdat we gisteren veel hebben gelopen, besluiten we
vandaag een taxi te nemen, i.p.v. een bus. Vanaf het hotel worden we voor
20RM = €6 naar het zusterhotel aan het strand van Ferringhi beach
gebracht. Hier is een mooi zwembad en we kunnen gratis handdoeken krijgen.
Het zwembad is met een loopbrug over de kustweg met het strand verbonden.
Het strand stelt niet zo veel voor, het is erg smal en er liggen
metershoge verraderlijke dikke keien in de zee. Ook het water is erg
troebel, ondanks de zwembril is er niets te zien. Het zwembad is OK. We
maken er een echte zondag van. Als het tegen 4 uur begint te waaien en de
zon verdwijnt besluiten we om terug naar de stad te gaan. In de taxi
begint het te onweren en bij het hotel stortregent het. Op
de kamer zien we de gevolgen van de tropenzon. We lijken wel Engelsen.
Roodverbrand, ondanks dat we angstvallig uit de volle zon zijn gebleven. Om
18:30uur gaan we met de Trishaw (de fietstaxi) naar de klokkentoren aan de
haven en laten ons bij het winkelcentrum afzetten. In de oude stad staan
veel straten blank door de buien van de laatste uren. Op sommige plaatsen
waden de mensen tot de knieën door het water. Volgens de Trishaw driver
is morgen alles weer droog. In
het winkelcentrum worden weer wat inkopen gedaan en buiten gebint het weer
te hozen Dus nemen we opnieuw een taxi naar het hotel voor 1½ km kost dit
in deze barre tijden 8 RM. In
het hotel wat gedronken in de bar en naar bed met de aftersun. Morgen
moeten we om 5:45uur op voor de boot naar Langkawi. -
LANGKAWI - Na
het vroege ontbijt worden we om 7:15uur per bus naar de ferry-haven
gebracht. Robert-Jan heeft de kaartjes al en we lopen de hele pier, de
koffers meezeulend, naar de achterste boot. Daar aangekomen blijkt het
niet onze boot te zijn en moeten we weer helemaal terug. Onze boot ligt
als 3e langs 2 anderen. We moeten onze koffers dus door 2 boten
heen getild worden. We hebben een vaste zitplaats blijkt, maar de maten
van de stoelen zijn niet reëel voor Europesche mensen. Het blijkt dat bij
het boeken hiermee rekening gehouden wordt. In de boot staat een
karaoke-video, waarmee we als groep luidkeels de evergreens meezingen. We
zitten als haringen in een ton op weg naar Langkawi; een zit van 2½uur
ca. 100km. In
Kuah op Langkawi staat een bus voor ons gereed voor het vervoer naar de
Federal Lodges bij Holiday Vila aan de ZW punt van het eiland. Een
"leuke" lokale gids geeft uitleg over het eiland. Het
is snikheet en we komen gestoofd aan bij ons laatste onderkomen. De lodges
zijn appartementen gebouwen net naast het hotel. De kamers zijn keurig
ingericht en weer met airco. 's Middags blijft toevallig de hele groep aan
het strand. De zee is mooi en onder de bomen weet een mens het wel uit te
houden, als hij zich niet te veel inspant. Om
15uur komt een opgewonden Robert-Jan vertellen dat hij een SMS heeft
ontvangen dat Pim Fortuyn doorgeschoten zou zijn. Iedereen is aangeslagen
door deze beschamende aanslag op een politicus. We bediscussiëren alle
ins en outs. Er wordt geinternet en de wereldomroep wordt beluisterd.
Iedereen is even benieuwd naar meer nieuws. Om
17uur regent het en opnieuw onweer. 's Avonds wordt er met de hele groep
gezamenlijk gegeten t.o. het hotel. Ook nu weer veel regen. 's Nachts regent het ook veel. Gelukkig hebben we niet voor morgen
de snorkeltrip gepland. Woensdag
8 mei 2002. Vanmorgen
onweert het om 7uur en later is het droog maar bewolkt. Hierop heb ik mijn
passie maar weer opgepakt en ga een fiets huren. Hiermee fiets ik een
rondje van ca. 40km. Mooie omgeving maar niet extreem. NB: massa's
platgereden kikkers op de weg. Pas op het laatst heb ik zon, dus het is
best goed fietsweer. De anderen van de groep zijn naar Kuah de enige
plaats hier op het eiland van 30 x 16km. Alles is hier tax-free, zoals
sigaretten, drank etc. Truus en ik gaan later ook naar Kuah. We hebben wat
ingekocht en geld gepind. Aan het strand wat gegeten en op het
drooggevallen soort wad heb ik nog zand genomen. Hier zwermen echt
1000-den roze krabjes voor je uit, zoiets als op een eiland bij de Bahamas
waar de krabjes door de huizen lopen, maar die zijn dan vuurrood. Na
terugkomst gaan we nog aan zee op de ligbedden liggen, het is bewolkt
weer, dus goed voor een verbrand lijf. Om 16uur begint het weer af en toe
te regenen en vanavond ziet het eruit dat het ook niet droog blijft.
Morgen gaan we snorkelen. Dit kan alleen op een koraaleiland hier 35 km.
vandaan. Hier in de zee rond Langkawi is het erg troebel net als op
Penang. Volgens de foto's moet er veel te zien zijn. Het is erg duur:
220RM = 70 € pp. We hebben onderhandeld en nu kon het voor 110RM. Donderdag
9 mei 2002. Snorkeldag.
Vroeg op en om 08:30 is de taxi-bus voor transport naar de boot in Kuah.
Hier krijgen we thee of koffie en een sticker van onze begeleider
opgeplakt. Op de boot is meer plaats dan die waarmee we van Penang naar
Langkawi zijn gevaren. Deze is wel kleiner en dat voelen we. Vannacht
heeft het flink geregend en geonweerd, waardoor de zee ietwat ruw is. Het
schip slaat op de golven en al snel zijn er enkele Aziaten ziek. De
zeereis duurt ca. 50min. tot het koraaleiland Pulau Payar op 35km van
Kuah. De snorkel uitrusting, vinnen, bril en luchtpijp, worden aangedaan
en de kick kan beginnen. Ca. 50m in zee ligt het koraal en de meest
fantastische vissen zwemmen hier rond. Sergeantvissen, papegaaivissen,
anemoonvissen, maanvissen en steenvissen. Tot erg grote exemplaren van wel
75cm. Mooie kleuren en als je je kalm houdt komen de meest fantastische
vissen zo maar even aan je benen of langs je bril zwemmen. Om 12:30uur is
er lunch en met de restanten worden de vissen tot op het strand gevoerd.
Soms volgen de vissen in de branding het aas en komen even droog te
liggen. Ook zwemmen er kleine gele haaien in de grote scholen vissen. Heel
mooi!. Er is ook nog een
junglepad naar de top van het eiland, waar je dan op de klif staat met een
diepe afgrond onder je. De 2e
duik doen we aan de andere kant en hier is nog beter zicht en mooier
koraal, echter wel dezelfde vissen. Waarschijnlijk komt dit doordat het eb
wordt en het koraal hoger komt te liggen. Fantastisch mooi! Op
de terugreis gaan we bovendeks zitten en hier is het goed uit te houden.
Een kalme zee en lekker zon. Truus is met Martine in het ressort gebleven.
Ze hebben zich goed geamuseerd aan het strand en Truus is goed verbrand. 's
Avonds gaan we gezellig met 22 personen eten bij Fat Mum, net als
gisteren. Opnieuw een chaos in de bediening. Ze bedoelen het goed, maar
steeds opnieuw worden er gerechten gebracht, die niet zijn besteld of
dubbel of te weinig. Ook de rekening is warrig, maar de klant is koning en
de nota wordt aan zijn wensen aangepast. Van de baas krijgen we nog
allemaal een souvenir in de vorm van een sleutelhanger. Vrijdag
10 mei 2002. Nat,
maar geen regen van betekenis. Na het ontbijt is het droog en wuiven we
Robert-Jan uit. Deze moet eerder terug naar KL, wegens een afspraak op
kantoor. We gaan met Bart, Els, Ger en Herman per taxi naar de
Underwaterworld-Mall, hier enkele km's vandaan. Prachtige vissen en
reptielen. Van de gisteren met "gesnorkelde" exemplaren zijn er
erg weinig te vinden. Maar haaien en roggen, die over je heen zwemmen zijn
erg imposant. Het aquarium gaat over in de Mall. Hier zijn voornamelijk
merkartikelen te koop en veel drank, alles taxfree. Vanaf
18uur kan er nog gedouched worden op een van de kamers, waarna we ons
gereed maken voor de lange terugreis. Na een hapje bij het zwembad en een
mooie zonsondergang, de 1e in Maleisie die me is bijgebleven,
gaan we naar de lobby voor vertrek. Alles gaat precies volgens schema.
Truus geeft de fooien envelop die ze van Robert-Jan heeft gekregen aan de
op het oog belangrijkste van de groep. Hij die het minste doet. Het
vliegtuig naar Schiphol is vol. Fox had gelijk dat er geen plaatsen meer
waren voor de 4 achterblijvers op Langkawi. Vertrek volgens schema en de lange vlucht wordt weer
"doorgezeten, gehangen en gedoezeld". We hebben iets meer
turbulentie dan op de heenreis, maar gelukkig hebben we enige tijd kunnen
doorslapen. We vliegen nu iets zuidelijker: via India - Oman - Saoudie
Arabie - Jordanie - Syrie - Cyprus - Turkije - Bulgarije - Roemenie -
Hongarije - Oostenrijk en Duitsland. Op ca. 10000m hoogte, snelheid ca.
750km/u, temp: 0oC tot -68oC.
Totale vlucht: 13uur = ca. 10000km. Opnieuw
precies volgens schema landen we om 06:30uur op Schiphol na een vliegreis
vanaf NL-tijd 15:30uur. Na
een afscheid en een "tot-mails" van de andere
Fox-vakantiegangers gaan we per trein naar Venray. Met de treintaxi zijn
we om 10:30uur weer thuis. - MALEISIE - Maleisie
is een mooi afwisselend democratisch land. Met een ontwikkelde hoofdstad
en hypermoderne architectuur. Een trotse staat die snel ontwikkeld en een
belangrijke rol in ZO-Azie wil spelen. Maleisie streeft naar een
ontwikkeling zoals Singapore die heeft en kan dankzij oliedollars. Het
land heeft 3 bevolkingsgroepen, Maleiers, Chinezen en Indiers, met een
eigen cultuur en niet onbelangrijk ook hun eigen economische rol. Chinezen
hebben de handel, de Maleisiers de politieke macht. De Indiers met ca. 8%
een ondergeschikte politieke en economische rol. Het
land is een tropische tuin, met goede infrastructuur. Het platteland is
matig gecultiveerd met op enige schaal palm en rubberboom plantages. De
rijstbouw is in het bezochte deel minimaal. Grote armoe en sloppenwijken
zijn zeldzaam; goed uitgeruste winkels en goedgeklede mensen. De Islam
speelt met name in het noordoosten een belangrijke rol. Veel
hebben we gezien en de rondreis was erg afwisselend. Gestart met de grote
stad Kuala Lumpur waarna de jungle als contrast. Dan het platteland door
per trein en bus en een verblijf op het eiland Penang, met historie,
bezienswaardigheden en stranden. Als afsluiting de rust van een tropisch
eiland en natuurlijk snorkelen tussen de koraalvissen. http://www.langkawi-online.com/villa/index.shtml
|
| e-mail sturen |
....