|
Zondag
02 nov 2003
Goed
geslapen met de klamboe naar beneden. Of het hielp weet ik niet, maar ik
heb geen mug gehoord of gevoeld. Zonnig helder weer en vanuit de veranda
waar het ontbijt wordt aangeboden, is het een mooie ervaring hier in de
luxe lodge. Na het ontbijt weer terug naar het park. Weer entree betalen
en in de winkel wat fourage voor de lunch kopen. Vandaag gaan we het
centrale deel van Etosha verkennen. We zullen de dieren noteren en de
giraffen turven. Er zijn veel, heel veel dieren, maar vooral veel
springbokken en zebra’s. Ze zijn er in 1000-tallen vandaag door ons
gezien. Het begint echt met aantallen bij Batia, een drinkplaats na
35km. Weer later, net voor de Rhinodrive, rijden we bijna op een
olifant, die staat te drinken aan een plas water en heel gericht schoon
water bovenaf opzuigt voor drinken en van onder, dus modder, uit het
plasje om te douchen. Het is een prachtig gezicht om zo dicht bovenop de
kolos te mogen kijken. Na een kwartier kuiert hij weg, eerst voor ons
uit dan verder de bush weer in.
Een
10-tal km verder stuiten we op 6 olifanten, waarvan 2 grote tieners. Ze
komen naar de weg toe en Jet vindt dat we moeten doorrijden, omdat de
grootste met de oren wappert. Maar Chris ziet nog niet dat het dier boos
in de zin heeft en dat blijkt dus ook. Het dier blijft mooi voor de weg
staan, poserend met de anderen voor de foto’s. Daarna kuieren ze ook
de bush in aan de andere kant van de weg.
Laat
in de middag zien we steeds meer springbokken, soms wel met enkele
honderden bij elkaar. Ze groeperen lijkt het. Direct hierna net voor de
drinkplaats Rietfontein, zien we weer 8 olifanten. Ze kuieren van ons af
richting bush. Als we bij het water komen, loopt er een kudde van 15
olifanten net weg, 2 baby's en 2 tieners, 2 mannetjes en 9 moeders en
tantes. Dit is waar we voor kwamen. Ze zijn nog nat van het bad, welk ze
net hebben genomen en spuiten zich nu onder met zand. Op hun dooie gemak
lopen ze iets van de plas weg, ook weer poserend voor ons, de mensen.
Later kuieren ze ook weer op hun dooie akkertje keurig in een rijtje
richting bush. Jet heeft ondertussen water gekookt zittend in de
achterbak, voor een kop koffie en de onze lunch.
Omdat
de afstanden behoorlijk zijn moeten we ons doel om de hele Etosha
zoutvlakte af te rijden bij stellen. We halen het niet, want we moeten
om 19uur uit het NP zijn en het is meer dan 100km terug naar de gate. We
plannen voor morgen nog het een en ander. Bij Okaukuejo zouden veel
olifanten te zien zijn en morgen willen we nogmaals terug naar
Rietfontein en dan naar de drinkplaats Aus. Hier zouden veel olifanten
te zien zijn en roofdieren. Aan die kant verlaten we dan ook het park,
richting Vingerklip, ons onderkomen van morgen.
De
Etosha pan (zoutvlakte) is EEN groot fata morgana. Van een afstand lijkt
de vlakte een zee, maar het is een vlakte vol grof gedroogd zand,
begroeid met fijn gras. Als het veel regent groeit dit gras heel snel en
is de vlakte voor de grazers een oase. Nu is de regentijd aanstaande en
het weer ziet er ook vanmiddag weer zeer dreigend uit. De zwarte
onweerswolken pakken zich over het hele zuiden. Af en toe een flits,
maar een kort buitje is alles wat er vandaag valt. Wel mooie dreigende
luchten. Misschien kan het park morgen of anders de komende dagen de
levensnoodzakelijke regen krijgen. De zoutvlakte kan dan weer groen
uitslaan en de grote aantallen grazers weer genoeg te vreten bieden. Als
we om 1830uur door de eerste poort zijn, rijden we nog even de dik-dik
drive. Een rondje van 10km, waar we inderdaad de minihertjes tegenkomen.
Helemaal niet bang poseren ze voor ons op de weg. Een lijst van de
dieren die we vandaag hebben gezien.
Kudu,
witruggier, dik-dik, springbok (wel 1000), zebra (honderden), mangoest,
gnoe (veel), gemsbok, waterkievit, reuzetrappe, dwergvalk, kaapse kraai,
streepjakhals, gackeltrappe, gaukler, zwartgezicht babbler, malawiwever,
geelsnaveltoko, blacksmith kievit, nijlgans, zwartgezicht impala,
hagedis en 55 giraffen en 29 olifanten.
Gereden
afstand: 297km, waarvan 250 over ongeasfalteerde weg door het park.
Om
19uur zijn we weer terug op Mushara-lodge. De gastheer komt ons buiten
al verwelkomen met de sleutels van de bungalows. Om 20uur weer lekker
gegeten: ‘n salade vooraf – bief, aardappelen, pompoenmaïs mousse
en een hartig chocolade hapje na.
Morgen
vroeg op om naar de Vingerklip lodge te rijden, 400km waarvan 150 weer
door Etosha NP.
Gereden:
297 km
|