Vrijdag
14 nov 2003
Na
het ontbijt vertrekken we via het zeer goede grondpad naar Anib-Lodge bij
Mariental. Op ca 100km ligt de Naute-dam. Dit is het 3e grootste stuwmeer
van Namibia. Aan de voet van de 37m hoge dam liggen de vruchtbare akkers
met dadels, maïs, luzerne en druiven. In het stuwmeer zijn veel vogels
o.a. ganzen, en een soort ooievaar (het schijnt dat de heilige ibis hier
voorkomt?) De meeste verblijven op en rond een eilandje in het meer. We
zijn de eerste bezoekers vandaag, alles is nog aangeharkt. De medewerker
maakt ons attent op een platte band. Gelukkig is de band nog niet leeg en
dus niet aan flarden. We wisselen, we hebben routine, in 10min van wiel.
Daarna zetten we koers naar Keetmanshoop. Hier zoeken we de eerste de
beste bandenreparatie bedrijf. Ze plakken de tubeless band binnenin met
een plakker en balanceren het wiel ook weer in 20min. Kosten 25 N$.
Na
tanken en inkopen gaan we richting Kokerbomen woud. Dit is de 2e
keer dat de beschrijving van Ymke iets onduidelijk is. Of eigenlijk: we
missen een bord met “Quivertree forest”. Daarom rijden we de plaats
uit en Jet houdt met al haar charme een grote vrachtwagen aan. De
gebroeders chauffeurs, zeggen dat ze de omgeving niet kennen, omdat ze uit
ZuidAfrika komen, maar een eind terug zou een “pad van de weg afgaan”.
We rijden dus weer door tot een parkeerplaats, waar de traffic-police
zojuist 3 chauffeurs bij zich aan tafel heeft ontboden. Hier vraagt Jet
opnieuw en we worden teruggewezen naar het ziekenhuis van Keetmanshoop.
Hier is een afslag naar de kokerbomen.
Bij
het kokerboomwoud meteen bij de ingang zien we enkele stokstaartjes. Ze
zitten heel parmantig en eigenwijs rond te kijken. Dit zijn de eerste die
we in Namibië zien. De kokerbomen zijn hol van binnen en de San maakte
hier vroeger pijlenkokers van. Vandaar de naam. De boom kan door de weke
massa in de kern heel lang vocht vast houden. De bladeren zijn erg
typisch, vetplantachtig. De bomen zijn 3 tot 5 meter groot en tot 1 meter
stam doorsnede. Als we weg
willen rijden, blijkt dat ik de auto op een zacht plekje heb gezet. Het
was dan wel onder een boom maar de ondergrond is zo los, dat we vast
zitten. Nu zou 4x4 uitkomst bieden. Na enkele pogingen en duwen met z’n
drieën komt er een chauffeur van een 4x4 auto vragen of er problemen
zijn. Hij rijdt zijn auto bij de onze en trekt ons los. Dank je.!!
Na
de kokerbomen gaan we nog even naar de Giant’s Playground. Een tuin van
grote stenen stapelen voor en door de reuzen. Naar onze mening werd er
door de mens geholpen om het mooier te maken. Iets voor Asterix en Obelix
?
We
besluiten, omdat het al redelijk laat is, terug te rijden naar
Keetmanshoop en via de B1, de navelstreng van Namibië met ZuidAfrika,
naar Mariental te rijden. 230km 2-baans teerweg. Ontzettend saai en het
landschap is ook niet geweldig. Volgens de omschrijving konden we ook via
een grondpad rijden die door de uitlopers van de Kalahari loopt maar
langer duurt en we willen de farmrondrit vanaf 17uur ook meemaken.
Even
na Mariental ligt een reusachtige struisvogelfarm. Het lijken wel 1000den
dieren die hier bij elkaar zijn gebracht.
Ook
hier in de buurt ligt het
Hardap stuwmeer en er kan dus geïrrigeerd worden. Ineens liggen dan ook
groene akkers langs de laagte van de rivier tot ver het binnenland in.
Na
Mariental moeten we naar het oosten naar Anib lodge. Even van de B1 af
beginnen de rode duinruggen door het landschap te komen en begint de aarde
rood te worden. De weg naar de lodge is rode pof-zand. De lodge zelf is
een oase. Grote palmen en mooie grote bloeiende planten in de tuin. Bij
het zwembad liggen enkele gasten op de ligbedden. Waaronder de Hamburgers
van Etendero, die we ook al in Ai-Ais hebben gezien.
We
worden begroet door de gastvrouw en na een welkomstdrankje toont ze ons de
kamers.
Om
17uur begint de farm rondrit. Met 2 jeeps op elk 8 personen rijden we het
land in. De farm is 10000 ha groot en heeft 1500 schapen. Al snel zien we
een gnoe in de verte. Ook steenbokjes en springbokjes worden waargenomen.
We stoppen nog bij een struisvogel nest met een 10tal eieren. Dit nest is
verlaten en de eieren zijn uitgedroogd. Onze chauffeur is een Bosjesman en
heet Sylvester. Hij verteld dat elke Bushmen jongen 3 a 4 weken de
woestijn ingaat en moet terugkomen met een Oryx o.i.d. Hij kan water
vinden o.a. in de maag van een oryx. Hij filtert dit en het is dan
drinkbaar. Allerlei natuurproducten kunnen hem beschermen tegen leeuwen of
schorpioenen. Hij staat hoger als elk ander wezen in de natuur. Maar je
moet de natuur wel respecteren.
Het
landschap is erg mooi met de rode duinruggen en de karige begroeiing. Maar
helaas weinig wild vandaag. Met de zonsondergang wordt een tafeltje gedekt
met de drankjes die hier bij horen. Na de zonsondergang gaan we terug naar
de farm en zien we nog een 4tal kudu’s vluchten.
Het
diner wordt onder de veranda gegeten. Inktvis voorafje, Oryx bief en
meloen ijs na. Aan onze tafel zit een NL echtpaar dat enkele weken
onderweg is vanuit Kaapstad. Ze zijn begonnen met een reünie van
uitgezonden personeel die toen een haven hebben gemaakt voor een NL
bedrijf. Ze hebben toen 5 jaar in RSA gewoond. Na de reünie zijn ze de
Kaapprovincie ingetrokken en herinneringen van toen nogmaals bezocht. Ze
reizen van dag tot dag en hebben niets gereserveerd. De vrouw komt van
Grevenbicht, maar praat echt NL. Ze wonen nu in Zevenbergen.
Gereden:
479 km
Zaterdag
15 nov 2003
Na
het ontbijt vertrekken we terug naar de B1. We gaan naar de Hardap dam en
stuwmeer. Dit is het grootste stuwmeer van Namibia. Naast het stuwmeer
ligt een wildpark. Hier zouden een 5tal rhino’s zijn. Maar de 80km die
we in het park rijden heeft niet het resultaat wat we hoopten. Wel zien we
oryxen, springbokken, struisvogels, wrattenzwijnen, kudu’s, bavianen en
2 jakhalzen in het park.
Na
de rit gaan we nog even naar het restaurant/camping op een mooi punt boven
het meer. Dan rijden we richting Kalkrand via de B1. Hier doen we inkopen
en buigen we af richting oosten naar Hoachanas. Hier slaan we af naar
Uhlenhorst. Dit is een zweefvliegveld, waar je duovluchten kunt maken.
Verder
naar het noorden bij de Kazubeambergen wordt het landschap ineens veel
groener. De bergen zijn begroeid met bomen met groen blad. In Namibië
bijna niet gezien. Verderop bij Dordabis is het ook groen. We willen hier
tanken, maar het is zaterdagmiddag en het tankstation is vanaf 13uur
gesloten. Regelmatig hebben we vandaag ezelkarretjes gezien met kinderen.
Ineens valt het kwartje, de kinderen hebben ook weekend. NB: we hebben
genoeg benzine om de 65km naar het vliegveld te halen.
De
Clayhouse Lodge Eningo ligt 5km op een rood mul zandpad van het
hoofdgrondpad. Alle gebouwen zijn gemaakt uit rode klei. In de huisjes,
met elk 2 kamers, zijn de bedden ook gemaakt uit klei. Een klamboe,
ventilator, zonnehoedjes, koffie/thee, een wildobservatiepost met kijkers
vlak voor de deur. Er is aan alles gedacht en het ziet er verzorgd uit
evenals het zwembad.
We
worden welkom geheten met een fris doekje en een glaasje sap. Heel attent.
's
Avonds tegen zonsondergang heb ik nog een uur gewandeld, daarbij heb ik
een dik-dik, springbok en wel 15 gnoes gezien.
Gereden:
401 km
|