Fly & Drive - Kameeldoorn rondreis door Namibia 

28 okt t/m 19 nov 2003

Etosha NP 3  - Vingerklip

 .

meer foto's

reisverslagen & foto's

dag 1-2: Windhoek-Otavi
dag 3-4: Ghaub
dag 5: Etosha 1
dag 6: Etosha 2
dag 7: Etosha 3
dag 8: Damara
dag 9: Swakopmund 1
dag 10-11: Swakopmund 2

terug naar home-NA

Maandag 03 nov 2003

Om 7uur ontbijt. Vanmorgen is het bewolkt maar evengoed al warm. Er zijn slechts weinig gasten, de meeste zijn gisteren (zondag) afgereisd.

Als we afgerekend hebben vertrekken we voor de laatste Etosha dag. We kijken nog even op de drinkplaatsen waar gisteren veel dieren waren, maar vandaag op een tijdstip voor de middag zijn er erg weinig dieren. We worden verwend !  Bij de drinplaats Aus is toch echt 1 olifant in `n grote kudde zebra’s zich aan het badderen en drinkt.  Meneer is echt de baas en zit met zijn slurf op de pompinstallatie van deze kunstmatige bron. Hij blaast en wappert even de oren en de zebra’s deinzen weer terug. Hij heeft geen haast terwijl 100den zebra’s en enkele gemsbokken op hun beurt staan te wachten. Na een kwartier maakt hij plaats en kuiert zoals een olifant dat kan, op zijn gemakkie de bush in. 100m tussen de bomen en hij is niet meer zichtbaar.

Bij Olifantsbad, zijn zelfs 6 olifanten. 5 Hebben net gedronken, eigenlijk jammer, net te laat, maar de laatste heeft exact de manieren van meneer bij Aus. Hij hopt van het ene tappunt, naar het andere, weer de grote aantallen zebra’s wegjagend. Hij is de grootste en de dikste en daarom de gewichtigste en dus de baas. De 5 andere olifanten wachten keurig op afstand tot nr. 6 ook zijn portie vocht tot zich heeft genomen en over zich heen heeft gesproeid. Hier staan nog meer zebra’s dan bij Aus te wachten op hun beurt en als de olifant wegwandelt wordt het vechten om de beste plaats. De zebra’s zijn dan echt klieren voor elkaar en slaan echt fors met hun poten achteruit.  De gemsbokken zijn weer iets lager in rang, dan komen de struisvogels en dan pas de kleine maar talrijke springbokken. Deze staan met groepjes onder de kale boompjes te wachten op hun beurt. Alles op zijn tijd.

Bij de Gemsbokvlakte zijn inderdaad ook veel meer gemsbokken als normaal. Dit zijn grote prachtig getekende dieren met spies hoorns.  We rijden verder naar een uitzichtpunt over de Etosha-pan. Een groot fata-morgana lijkt het. Het heeft iets weg van het strand bij de wadden eilanden. Eigenlijk is dit ook hiermee te vergelijken. Alleen is er slechts een deel van het jaar water en veel heter. In de verte lijken eilanden te liggen.

Bij de toegangspoort Okaukuejo wordt gepicknickt en we besluiten niet meer naar de leeuwen bij Okandeka op 22km rijden te gaan. Het is nog 200km rijden naar de Vingerklip lodge en hier willen we ook op tijd zijn.

Lijstje met dieren: 32 giraffen, 8 olifanten en verder op volgorde van spotting: zwartgezicht impala, dikdik, zebra (veel), springbokje (heel veel), gacheltrappe, gnoe, steenbok, gemsbok, duif, struisvogel, hagedis, streepjakhals, steppevalk, neuentoter, black crow, kudu, koeantilope, blacksmith kievit, wrattenzwijn.

Via Outgo op 100km waar getankt wordt rijden we richting Khorixas op de C39. Na 40km nemen we de onverharde weg naar de lodge, zoals in de beschrijving is te lezen. Dit is een mooie weg, goed te rijden. Ca 80km/uur. We zien op deze route geen een auto, ofschoon we toch langs verschillende farms komen. Langs de farms staan een aantal golfplaten hokken, hier wonen de arbeiders van de wit-man boer. Weer overal Duitse namen. Het landschap wordt anders en gaat lijken op de cowboy film van Arizona. Erosie landschap, vlakke tafelbergen steken hoog boven het landschap uit. Bovenste deel kaarsrecht, alsof het afgehakt is. Soms lijkt het op een bouwwerk. We maken een foto vanaf een inrit bij een farm. Enkele 100 meters spelen 2 kinderen. Ik wil ze enkele ballonnen geven maar ze rennen hard richting golfplaatonderkomens. Ik blaas een ballon op en met een touwtje leg ik deze op een steen. De andere heb ik erbij gelegd. Ze zullen ze zo komen ophalen als we weg zijn.

Bij de Vingerklip lodge wordt het landschap steeds mooier. Hogere gele zandsteen brokken berg steken scherp af tegen de hemel. Op de radio is een advertentie programma in het Afrikaans. Het is half te volgen, van auto’s naar wasmachines etc. Tussendoor een klein stukkie muziek, zoals Sari Marijs.

De lodge ligt fenomenaal tegen een grote hoge klip. Een prachtig uitzicht over de omgeving. Overal brokken scherp getekende gele bergen.

De lodge wordt gerund door zwarten en we worden na het tekenen van het gastenboek in het Afrikaans/Nederlands aangesproken. 2 zwembaden aan elke kant van de lodge. Op het hoogste punt een zitplaats met een nog mooier overzicht over de omgeving. De bungalows, 2 kamers per huisje, liggen her en der tegen de helling geplakt. Het restaurant is heel mooi ingericht met veel prachtig houtsnijwerk. Een zeer geheime tip voor elke Namibië ganger !!

Na een duik in het zwembad, maken we een wandeling rondom. Net buiten de lodge stuiten we op een troep bavianen. Wel 20, 2 grote mannetjes, en 2 jonkies en enkele wat oudere jongen. Ze maken een blaffend geluid en lopen snel van ons weg, als wij dichterbij gaan komen. ‘s Avonds aan de bar gevraagd en deze zei, dat ze bijna elke dag dicht bij de lodge voorbij komen.

Het diner is in buffetvorm. Erwtensoep vooraf, en eland steak, wrattenzwijn-gebraad en gnoe gehakt, spruitjes, pompoen, rode biet, sla etc. en een toetje met bavarois en tiramisu en fruitmix.  De kok doet werkelijk zijn best om het aan de man te brengen. Hij is leuk en praat ook Afrikaans.

De lodge wordt helemaal door zwarten gerund. Prima, je ziet maar, het kan ook. NB: In Namibië is heel veel horeca in Duitse handen.

Gereden: 399  km.